"...Ve hepimiz az ya da çok rüyacý deðil miyiz!" -Dostoyevski |
|
||||||||||
|
Söyleyemediklerim söylediklerimle çarpýþýrsa çýkacak patlamadan korktum.. sana bu defteri vermedim.. Aslýnda sen hiçbir þeyi bilmedin.. Þu anda bunlarý okurken hissettiðin nefret karýþýmý özlem ve hissetmemek için çabaladýðýn ‘keþke…’yi gözlerinden okumadýðým için þanslýyým.. ve onlarý görmediðim için kurulamayan kendý ‘keþke..’lerimi özlüyorum.. ve o kurulmayý baþaramayanlarsýz artýk kendimi hiç yaratýlmamýþ hissediyorum.. piþmanlýk olmadan var olamadý prenses.. gözlerine son bir kez kafasýný kaldýrýp bakacak gücü bulamadan, o evden kaçtý prenses.. O, butun güçsüzlüðüyle sarýldýðý sýfatýný bile hak edemeden, Daha sonra piþman olup yerden kaldýracaðýn ama o anda buruþturup duvarýn kenarýna attýðýn o son notu kapýna burakýp sonsuza dek kokuna hasret kaldý prenses.. … Ýþte her zaman bu kadar sensizdim.. Evrendeki en sevgisizden daha da yalnýzdým.. … söyleyemediklerim söylediklerimle çarpýþýrsa çýkacak patlama sýrasýnda orada olmaktan korktum.. o yüzden bunlarý sana vermeyi düþünecek kadar, tüm yaþananlarý aþaðýladýðým bugünde, sen bunlarý bulmadan ben aldýðým her nefesten milyonlarca an uzak bir yerde.. ilk defa piþmanlýk duymadan..ilk defa her anlamda var olmadan… en acýlý þekilde..kayboluyorum.. … Ýþte her zaman bu kadar güçsüzdüm.. Hayalini kurmadýðým her an.. evrendeki en “bitmiþ“den..daha yorgundum.. Sen sadece bu kadar zavallý olabilceðimi düþünemicek kadar masumdun.. ben çocuktum..masallarda yaþardým..düþlerin en gerçeðinde yüzerdim.. Sana asla zarar vermezdim.. Nasýl verebilirdim ki..? ben prensestim.. … Daha sonra piþman olup yerden kaldýracaðýn ama þu anda buruþturup duvarýn kenarýna attýðýn bu son nota...anlam barýndýrmayan bir ifadeyle bakýp… kapýyý kapatýp.. sýrtýný duvara yaslayýp.. kutsallýðýný hala kaybetmemiþ o ilkinden neredeyse daha özel bir korkuyla.. ikincý defa coktan bitmiþ “biz“im için aðlýyorsun.. … Ýþte her zaman bu kadar yanlýþtým.. Evrendeki en “kötü“den daha aþaðýlýktým.. Sen sadece bunu fark edemicek..”en doðru” diyecek kadar benimdin.. Nasýl zarar verebilirdim ki sana..? … ben prensestim… ..
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © ~lýnger~, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |