İnsan bir küçük dünyadır. (Mibres Kosmos) -Demokritos |
|
||||||||||
|
Söyleyemediklerim söylediklerimle çarpışırsa çıkacak patlamadan korktum.. sana bu defteri vermedim.. Aslında sen hiçbir şeyi bilmedin.. Şu anda bunları okurken hissettiğin nefret karışımı özlem ve hissetmemek için çabaladığın ‘keşke…’yi gözlerinden okumadığım için şanslıyım.. ve onları görmediğim için kurulamayan kendı ‘keşke..’lerimi özlüyorum.. ve o kurulmayı başaramayanlarsız artık kendimi hiç yaratılmamış hissediyorum.. pişmanlık olmadan var olamadı prenses.. gözlerine son bir kez kafasını kaldırıp bakacak gücü bulamadan, o evden kaçtı prenses.. O, butun güçsüzlüğüyle sarıldığı sıfatını bile hak edemeden, Daha sonra pişman olup yerden kaldıracağın ama o anda buruşturup duvarın kenarına attığın o son notu kapına burakıp sonsuza dek kokuna hasret kaldı prenses.. … İşte her zaman bu kadar sensizdim.. Evrendeki en sevgisizden daha da yalnızdım.. … söyleyemediklerim söylediklerimle çarpışırsa çıkacak patlama sırasında orada olmaktan korktum.. o yüzden bunları sana vermeyi düşünecek kadar, tüm yaşananları aşağıladığım bugünde, sen bunları bulmadan ben aldığım her nefesten milyonlarca an uzak bir yerde.. ilk defa pişmanlık duymadan..ilk defa her anlamda var olmadan… en acılı şekilde..kayboluyorum.. … İşte her zaman bu kadar güçsüzdüm.. Hayalini kurmadığım her an.. evrendeki en “bitmiş“den..daha yorgundum.. Sen sadece bu kadar zavallı olabilceğimi düşünemicek kadar masumdun.. ben çocuktum..masallarda yaşardım..düşlerin en gerçeğinde yüzerdim.. Sana asla zarar vermezdim.. Nasıl verebilirdim ki..? ben prensestim.. … Daha sonra pişman olup yerden kaldıracağın ama şu anda buruşturup duvarın kenarına attığın bu son nota...anlam barındırmayan bir ifadeyle bakıp… kapıyı kapatıp.. sırtını duvara yaslayıp.. kutsallığını hala kaybetmemiş o ilkinden neredeyse daha özel bir korkuyla.. ikincı defa coktan bitmiş “biz“im için ağlıyorsun.. … İşte her zaman bu kadar yanlıştım.. Evrendeki en “kötü“den daha aşağılıktım.. Sen sadece bunu fark edemicek..”en doğru” diyecek kadar benimdin.. Nasıl zarar verebilirdim ki sana..? … ben prensestim… ..
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © ~lınger~, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |