Bir zamandýr ilgiyle izliyorum , çarþaf çarþaf boykotçuluk ülke gündemine oturmuþ.Genel olarak internet üzerinden boykot edilmesi gereken ürünler , firmalar , markalar vs. gýrla gidiyor...

   Tamam belli tepkiler vermek üzere bir þuura eriþmek güzel , zararlý olandan kurtulmak için adýmlar atmak güzel , varlýðýmýza düþman kesilmiþ ellerin kýrýlmasý için çaba vermek güzel...

Ama neden hep geç kalýyoruz ?

Bunlar daha önce yaþandý , yaþanýyor...
Çeçenistan ' da...
Filistin ' de...
Doðu Türkistan ' da...
Kerkük ' de...
Baðdat 'ta...
Felluce ' de...
Telafer ' de...
Musul ' da...

Hala masumlar hedef durumunda...

Dün Bosna ' da gördük...
Kabil ' de...
Herat ' ta...
Kandahar ' da...
Mezar-ý Þerif ' te...
Bulgaristan ' da...
Kosova ' da...
Kýbrýs ' ta...

Hala yýlanýn bize dokunmadýðýndan yana rahatlýðýmýz var.Oysa bu yýlan yüzyýllardýr dokunmadýk yerimizi býrakmadý...

Daha ne olmasý gerekiyor Milli refleksi ortaya koymak için ? Acýyý daha kadar yakýnda görmemiz gerekli...

Ankara mý ?
Ýstanbul mu ?
Kayseri mi ?
Manisa mý ?
Trabzon mu ?
Erzurum mu ?
Mersin mi ?

Daha ne kadar sokulmasý gerekiyor zalim namlusunun ?

Kan kokusu burnumuzun dibine gelmeden neden hareket etmiyoruz ki ?

Namlular sýnýrlarýmýza dayanmadan neden uzaklarda ki masumlar için üzülmüyoruz da , bize de sýra gelecek diye korkular kuþanýyoruz ?

Verilmesi gereken tepkiyi , atýlmasý gereken adýmlarý üzerimize asýlmýþ " Türk ' ün aklýna sonradan gelir " yaftasýna uygun vaziyete getiriyoruz...

Yara henüz kanýyorken merhemini sürüp iyileþtirmek yerine kangýren olduktan sonra kolu - bacaðý kesme gayretine düþüyoruz...

Geç kalýyoruz dostlar...

" Taþ yerinde aðýrdýr"

10/05/2006 - Kartal