Sen hep bu saatlerde mi gelirsin?
Yıldızlar göçer gökyüzünden, ay güneşe küser
Sokak yemin etmişken susmaya
Senin ayak sesinle ilk günahını işler…

Sen hep bu saatlerde mi gelirsin?
Belki iki sevgili uykularını satmışken geceye
Annemin aklına ben düşmüşken
Yeni uyanan güneş ışığını günaydın için salmışken..

Sen hep bu saatlerde mi gelirsin?
Ezanı işitmiştir çoktan uzaklarda babam
Sesi yok soluğu yok uyanmamış belli daha kuşlar
Esmer ellerini aydınlanmaya hazır karanlıklar saklar

Sen hep bu saatlerde mi gelirsin?
n’olur iki kelime söyle
kendini geceye benzetme
uyusam yok oluyorsun uyansam çoktan sabah…