( Varlýðýnýn 48. senesini
Yokluðunla ve hasretinle kutluyoruz babacýðým... )

Yaðmurlar yaðýyor,
Griye boyanmýþ kentimin üzerine.
Herkes evine koþarken,
Ben yaðmurlarla dans etmeye koþuyorum.
Ayaklarým çýplak,
Yüreðim ise hasretine ýslak....
Ne olur ayýplama beni baba.
Yokluðunda kanattýðým dudaklarýmý,
Hasretinde büyüttüðüm çýðlýklarýmý,
Kimse bilmesin diye
Gök gürültüsüne kaçýp aðladýðýmý
Kimseler görmesin ne olur...

Gökkubbe, hulyalara dalarken
Her gece ateþ böcekleriyle
Karanlýklarýmý örtmeni bekledim durdum.
Gelmediðin an,
Anýlara isyan ettim.
Öfkelendim, köpürdüm fýrtýna misali.
Hýrcýnlaþtým Karadeniz gibi.
Ama tutamadým ellerini,
Bir kez olsun koklayamadim yüreðini...


Topraðý, üstünden silkeleyip gelmedin.
Gelemedin iþte...
Yýllar akýyorken zaman çeþmelerinden,
Büyüdüm yokluðuna inat.
Hasretinle büyüttüm umutlarýmý..

Yoksun iþte.
Yokluðunu paylaþmadým kimseyle.
Vuslatlarý yazdým
Yokluðun mürekkebinden satýrlara...
Ne zaman dilime düþse adýn,
Hep kanattým
Dilimdeki hasret kelimelerini.
Kimseye söyleyemedim yetimliðin ezikliðini...
Oysa; sen olsaydýn yanýmda ,
Kýnalý bir cicek gibi
Küser miydim karlý daðlara ?
Varlýðýnda diz çöker miydim
Çýbansýz yaralara ?
Topraðý silkeleyip
Bir kez olsun gelemedin...
Gelemedin iþte...


Aþamýyorum hasret zindanlarýný,
Yumrukluyorum sensiz geçen yýllarýmý.
Kanasa da yumruklarým,
Ulaþamýyorum varlýðýna..
Hayallerine sýðýnýyorken,
Her gece aðlatýyorum içimdeki cocuðu.
Ve aðlayan yüzümü kimse görmesin diye
Damarlarýmdan yüreðime,
Akýtýyorum sensizliðin sancýlarýný....

21.04.2006