"Hayranlığı o dereceye vardı ki; yere düştü ve kendinden geçti." -Fuzuli (Leyla ile Mecnun) |
|
||||||||||
|
Gündüzün gölgelerinde üşüyorken gülüşlerinle ısınıyorum. Bir an rüzgara dönsem sırtımı, sana tutunuyorum. Umutla, gözlerindeki baharla nefes alıyorum.Vakitler geçmiyor..Hasretin çekiyor beni dağlara.Baharı giyinmiş dağlara senin gülüşlerini bırakacağım. Her rüzgarda kokunu arayacağim.Her nefes aldığımda umuda gülümseyip senin mutluluklarına dua edeceğim... Bu gece hayallerine dalacağım..Yıldızları karanlıklardan çalıp yüreğine bırakacağım sen uyurken..Solugunu uzaklardan izleyecegim..Saclarina dokunmak, nefesini icime almak isteyecegim..Saclarini kokusunu icime cekemesem de yüreginin bende oldugunu biliyorum...Sen güneşe uyanırken ben karanlıklarda senin acılarında yanıyor olacağım...Bırak ne olur, bu beden sevmeyi sende öğrensin..Bırak hep terkedilen yürek senin gül yüzünde doğsun...Sen üzülme acılarına...Tutun ne olur umutlarına...Gönül bahçene uğrayan hazanlar olsa da bırak sıcak ve samimi gülüşlerinle erit...Acıların kanasa da bırak ben gözyaşlarımla yıkayayim kırık aynaları...Ne olur üzme kendini güneşin doğusunu izleyemediğim diye...Sen uyurken güneşin sıcaklıgını gözbebeklerine doldurmuş olacagim canım... Bugün, ömrüme bir umut ektim..En güzel sevda türkülerini dilime ezberletip, Nisan yağmurlarıyla umut ektim yarınlarıma. Sesini duymasam da uzaklarda beni düsünürken ben ciceklerin yüregine seni fısıldayacagım. Ağladığında ektigim cicekler boyun bükecek hissediyorum..Ve güldügünde onlar bana senin gülüşlerini anlatacaklar...Uzaklardasin biliyorum..Mesafeler ırak ve yollar karanlık..Ama her karanlıgın icinde bir ısık var. Senin hasretinin zifiri karanlıgında ben gözlerindeki ısıkla aydınlacağım. Sanma ki sabahları sensiz güneslere gülümsüyorum...Sanma ki sen yoksun diye sabahları perdeleri kapalı olarak bırakmıyorum..Sana zahmet olmasin diye her gün senin icin perdeleri güneşe aralıyorum...Senin beni uzaklarda olsan da sevdigini biliyorum...Nefesine beni kattığını, yüreğine sevginin umutlarını akıttığını hissediyorum...Gülüm, seni seviyorken senin de beni sevdigini biliyorum ve bak gülümsüyorum seninle... Seni seviyorum gül yüreklim.Yıldızların geceni, güneşin gündüzlerini aydınlatmasi dileğimle..Senin gülüşlerine emanet edip yüreğimi ...Ne olur iyi bak yüreğime..Nr olur umuda tutunup hayata gülümse. " Bir umut ektim topraklarıma... Yağmurun gözyaşların, Güneşinin gülüşlerinin olacağı Ve her gecen gün, Yüreğimde sevdanın filizlenip Umutlara dallanacağı Bir umut ettim karanlıklarıma...."
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © ismail sarıgene, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |