640K bellek herkese yetmelidir. -Bill Gates, 1981 |
|
||||||||||
|
Kurtlanmýþ ve etrafý irin toplamýþ acýlarýmý son kez gözlerimde kanatýp gidiyorum . Sevdiðimin gözlerindeki Cennetin çam kokulu yollarýný son kez aþýndýrýp gidiyorum benimde bilmediðim kör uçurumlara. Yüreðime düþen umut cenini doðmadan hayata küstürüp yürüyorum kýrgýn okyanuslarýn kimsesiz dalgalarýna doðru. Cünkü, yüreðimde büyüttüðüm ve ölümün son kýyýsýnda karþýlaþtýðým sevgilimin yüzü ve gülüþü; denizin avuçlarýnda kirlenmemiþ mavi köpükler kadar bembeyazdý .Ýçimdeki bembeyaz sevdama denizlerin saf sularýnda ölmek yakýþýrdý. Bembeyaz bir ölüm... Haketmediklerini gerçeðin aynasýnda yaþayan, hakettiklerini sadece düþlerinde soluyan bir adam olarak sonsuzluða gömülüyorum artýk. Kefenimi boynuma asýp , sorgularýmý dudaklarýmda kanatarak gidiyorum. Gidiyorum, sadece anneme evlatlýk borcumdan öte kimseye borcumun olmamasýnýn verdiði küçük mutluluðun dudaklarýma býraktýðý bir yudum bir tebessümün güzelliðinde gidiyorum. Ne güzel deðil mi ? Maddiyat dünyasýnda bir dirhem bile borcunun olmamasý..Sevineyim mi yoksa güleyim mi onu da sorgulamaktan acizim. Kimseye maddi ve manevi borcum yoktu iþte . Oysa alacaklarým ! Oysa kazandýklarým ! Oysa yarýnlarým. ! Artýk gitme zamanýydý. Hiçbir þeyi düþünmeden feragat ettim tüm alacaklarýmdan. Kazandýklarýmý ise; sevdalarý bir günlük hayatla sýnýrlandýrýlmýþ yetim bir kelebeðin yüreðine baðýþlamýþtým. Ve yarýnlarýmý nufüs kaydýndaki kütüðümden " öldü " ibaresiyle üzerili çizilip sonsuzluðuna gidiyorum. Gidiyorum; kârlarýmý ve zararlarýmý hesaplayacak halim ve geride býraktýklarýmý düþünecek gücüm yok. Gitmeliydim. Artýk zaman, yýl sonu entanverinde gelecek seneye devreldilmiþ kâr marjinallerini hesaplamak ve düþünmek deðildi. Zaman, ayrýlýk zamanýydý. Bir an evvel gerçeklerin sahnelendiði dünyaya bir vedayý bile çok görüp sessizce gitmekti. Ýmzasý yüreðimde saklý istifa mektubumu tek mirasým olarak sevenlerime býrakýp gidiyorum. Zemheri umutlarýmý son kez avuçlarýmdan kanatlandýrýp gözlerime karanlýðýn perdelerini kapatýyorum...Açýlmamak üzere ömrümü küflü raflara kaldýrýyorum... Üstümde ütüsüz mavi gömleðim, ayaklarýmda en son maaþýmla aldýðým ayakkkabýmla yýllarýmý geçirdðim kentin aðýr ve yorgun sokaklarýný son kez aþýndýrýyorum..Son kez ve bir daha dönmemek üzere...Uzun uzun bakýyorum cocuklugumun geçtigi sokaða. Beyaz badanýlý evimize, annemle geçen yaz boyadýðýmýz pencelerimize son kez bakýyordum. Bir an annemin pencerede oldugunu görür gibiydim. Kaçtým, dayanamazdým gözlerine, bakmaya kýyamazdým. Ah annem, son kez ellerini öpüp gitmek son kezh elalleþmek isterdim seninle. Ama kendimde bunu yapacak güç bulamadým. Suçlu olduðumdan deðil; gidiþime kalbin dayanamaz diye son kez seninle helalleþmekten kaçtým. Þimdi beni pazar günü sýnava girecek biliyorsun. Sýnavý kazanýp oðlunla bir kez daha gururlanacaktýn.. Nerden bilebilirdin ki Kütahya garajýnda sarýldýðýn oðluna bir daha kavuþamayacaðýný..Nerden bilebilirdin ki son kez sarýldýðýn oðluna bir daha doyasýya sarýlamayacaðýný..Nerden bilebilirdin ki.. Hala ayný yerdeyim; kaldýrýmlarýn ve anýlarýn gözlerimde bu kadar büyüdüðü sokaktayým. Gözlerimde son kez canlanýyor bilyelerin ardýnda koþuþan cocukluðum. Artýk cocuksu düþlerimi gençliðin kanlý vebaline sarýp gidiyorum. Giderken, siyah önlüðüyle okul yolunda karþýma dikiliyor mazim. Off niye sen misin diye sitemler savuruyorum geçmiþime. Oysa kýzgýnlýðým kendimeydi...Maziye merdiven dayamaktan korkuyorum iþte. Cocuklugumun güzelliklerini görüp þimdinin aðýr ve bir o kadar kurtlanmiþ yaralarýný sarmaktan aciz gençliðimin iç burkucu aynalarýnda yüzleþmek istemiyordum. Ben cocukluðumla deðil; gençliðimin yaralý yüreðiyle gitmek istiyordum. Kelimeler düðümlenmiþti..Herþey durdu sanki...Aðlamak istemiþtim o an. Boyuma posuma aldýrmadan dizlerimin üzerine çökerek delice aðlamaktý istiyordum. Artýk aðlayamýyorum bile ! Gözlerimden kaldýrýmlarýn dudaklarýna düþen bir damla bile yok. Gözbebeklerime buzdan sarkýtlar yerleþtirmemiþtim oysa. Duvarlara yaslanýp kütük misali aðlamak isteyip aðlayamamak. Aðlayamýyordum; oysa kirpiklerimden akmayý bekleyen nice nehirler var o. Dudaklarýmýn esaretinden kurtulup kuru toprakla kavuþmayý bekleyen nice yangýnlar var yüreðimde harelenen. Aðlamak isteyip aðlayamamak..Tek bir kelime; aðlayamýyorum.... Sýcak iklimlerden kuru topraðýma çicekler taþýyan, yetim dudaklarýmýn üþümüþlüðüne her defasýnda sýcak nefesini dolduran ve yüreðime " yüreðiyle" dokunan kadýnýmý yanýma alarak gidiyorum...Kadýným diyorum oysa hiçbir zaman ona " kadýným " diye seslenememiþtim. Yüreðimde ona söyleyemediðim tek bir uhdeydi ona " kadýným " diye seslenememek. Evet artýk kadýnýmý ve yarýnlarýmý alýp gidiyorum. Yanýmda götürdüðüm bedeni deðildi. Yüreðini ve gülüþlerini almýþtým giderken. Cennet kokulu yüreðinin " aslý " bende kalmak üzere bir suretini fani bedenine verip sevdiðimin yüreðini kendimle götüyordum. Ben ölsem de biliyorum o bedenen yaþayacaktý ama benimle yüreðinin gittiðini hiçbir zaman farketmeyecek. Gözlerinde soluduðum Cenneti ve mahsun yarým bedenimi topraða emanet edip gidiyorum. Alnýmda hüzünle tamamlanmamýþ kavgalarým, ýlýk baharlarýn yandýðý dudaklarla hiç kavuþmamýþ dudaklarýmla gidiyorum. Sana ve sevdanda doyamadan gidiyorum. Doyamadým.... Ardýmda bu yazýyý býrakýp gidiyorum. Son kez yarýnlarýmý göðe gelin ediyorum. Bulutla, güneþle son kez göz göze gelip selamlaþýyorum. Umut fakiri düþlerime sarýlýp herkesle vedalaþýyorum. Ve son kez satýrlarýmla helalleþip kendimi ve Cennet kokulu sevdamý alýp gidiyorum. Gidiyorum, benim de bilmediðim karanlýklara.Herkese hatta benim bilmediðim düþmanýma bile hakkýmý helal edip son kez kendimi ve yüreðimi yazýyorum hüzün kokan satýrlara... Gidiyorum, vedasý olmayan bir ayrýlýðýn dallarýna son kez sarýlýp üzerime serçenin gözlerinde cýrpýnan hayatýmý soðuk taþlara son kez kapatýyorum. Gidiyorum... 06.07.2006
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © ismail sarýgene, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |