geceye çeyrek kala iner
tavan arasý düþlerinden birkaçý
yabancý suretlerin yorgun kelimeleri olur
erken sevdalarýn dile dolanmýþ yeminleri gibi

vurgun hayallerin sabahý olmaz vazgeçmelerde
son mektubun hatýralar nehri süzülür yanaklarýnda
soðuk diyarlara yanan bir özlem baþlar
yarým ömürlerin dönüþü olmayan göçmenliðinde

bazen akrep intiharý yangýnlar düþer kalbine
bazen de kar olur düþersin kendi omuzlarýna

bozgun olur gül bahçesi bülbülün sessizliðinde
mahrem duygularýn kör kuyularý kurur
ayrýlýklarýn zor cümleleri çýrýlçýplak kalýr karþýnda
oysa umudun ummanlarýnýn perdesi sýyrýlýr
altýn bir bakýþ yükselir yeni günün þafaklarýnda

acýlar, ya camlarýný kýrar pandomim sevdalarýn
ya da her temmuz uyanýk kalýr prenses rüyalarýn

çiçekler anýlarda solar, mumlar yalnýzlýklara yanar
hüzün kovan gözlerinde ilhamlar kanat çýrpar
anka kuþlarý þiirlere mahkum olur

mevsimler, ne sararýr cenaze kalabalýðý yolculuklarýnda
ne de bu kaçamak bakýþlý þehri terk eder
gümüþ izi aðlamalarýnda

her ayrýlýk sonrasý vedalar bir þiir kanatýr
ateþ ve suyun ortasýnda kalanlar yazýlýr
her yazdýðýn satýrýn keskin tarafýyla
pas tutmuþ duygularýn bileklerini keser
akan bir damlaya bir melek tutunur
her ayrýlýk sonrasý vedalar bir þiir kanatýr.