Dünyayı isteyen bilime sarılsın, ahireti isteyen bilime sarılsın; hem dünyayı hem ahireti isteyen yine bilime sarılsın" -Hz. Muhammed |
|
||||||||||
|
“Biri taş attı camımızdan içeri, en değerli mozaiğimizi tuzla,buza çevirdi,darmadağın etti...Kırılanlar bu yüzden mi tutmaz? Gidip te dönmüyorlar diye mi?” Bir ip kaldı elinde zangocun, paramparça çanın ardından, İstavrozdan atına binip İsa Katıp bulutu buluta Dört nala... Dört nala çakılan çiviler avucunda Çakılıydı İsa’nın… Gözleri gözlerine Bakılıydı… _________________"umut" dedi _________________"Mesih" dedi... Dönecek bir gün geri... Oysa çok iyi bilirdi zangoç Gidenler hiçbir zaman ............................. Ovuşturup rüyadan kalkan gözlerini içindeki "umut"lu çocuğun _________________kan bulaştı ellerine… İsa'nın kanayan elleriydi gözlerinde _____________________________ Yıkılmıştı mabedi zangocun,oysa aynı tanrıya ibadete çağırıyordu bir başka lisan, bir başka insan...bir başka mabet ten Bir parça ekmek aldı ağzına kuru...kupkuru Bir yudum Süryani şarabı / Midyat tan gelme... Kutsadı yalnızlığını Karabasanını , kâbusunu kutsadı... Bir yudum daha aldı şaraptan Bir yudum daha... Bir yudum daha... “Neden bizi yüz üstü bıraktın rab!!!” Sövdü, saydı sarhoş kelimelerle Tanrısını kutsadı... Nede güzel okunuyordu ezan Sonra tövbe Sonra istiğfar Nedamet ... __________ “Hoca “ dedi “Ne Müslüman doğmak senin elindeydi nede benim elimdeydi hristiyan doğmak” Sustu hoca Kaçırıp gözlerini gözlerinden,başını yere eğdi... __________ Uzun Çok uzun yıllardan Ve yollardan gelmişlerdi buraya Geçip Van denizini… Komşularını bırakmışlardı Edremit topraklarında Aman ölüm… Ahlattan kaçarken kız kardeşini Zalım ölüm… Yaşamak / Yaşamalı her şeye rağmen… Ve Zamanıydı buradan da gitmenin Artık barındıramıyordu onları Diyarbekir’de Artık barındıramıyordu Anadolu Göç göç olup dizilirken yollara Canlar alıyordu toprak Canlar saklıyordu hatıra diye Artık toprak Vatan değildi Üzerine basılıp geçilsin diyeydi… Üzerinden kaçılsın diye… _____________________________ Giderken Diyarbekir’den Bir kaç nar fidesi götürmeli koynunda... İsa'dan kestiği umudunu Diyarbekir narına bağlamıştı zangoç... Bir nefes memleket / yeşil Bir nefes hasret / Nar çiçeği renginde… Bahar olanda Narlar açanda Vatan geçecekti gözlerinden... Diyarbekir geçmişti ondan Ama O geçememişti Diyarbekir ’den asivemavi36 / GÖÇ ' ten
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © asivemavi36, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |