Özgürlük sevdasý insanýn baþkalarýna duyduðu sevgidir; güç sevdasý insanýn kendine duyduðu sevgidir. -Hazlitt |
|
||||||||||
|
Yanýtla Tümünü Yanýtla Ýçinde Ýlet Ek Olarak Ýlet Çöp Gönderilen Taslak Trash Mesaj önceki | sonraki Yazdýr HOÞGÖRÜ Bu gün anladýðým kadarýyla ,düþündüðüm þekliyle hoþgörü lü olmaya çalýþacaðým. Hoþgörünün bir erdem olduðunu , insan yaþamýnda, halklarýn ve toplumlarýn birbiriyle olan bütün iliþkilerinde olmazsa olmaz bir kavramdýr bence: Türkçe’de hoþgörü diye telaffuz edilen kavram, Fransýzca ve Ýngilizce gibi batý dillerindeki tolerance sözcüðünün karþýlýðý olarak kullanýlmaktadýr. Kelime, Latince’deki tolerare fiilinden türetilmiþ olup, bu fiil dayanmak, katlanmak, hazmetmek, tahammül etmek ve devam ettirmek gibi anlamlara gelmektedir. Hoþgörü, herkesi kendi konumunda kabûl etme düþüncesi ve bunun hayata intikal ettirilmesi demektir. Hoþgörü: köklü bir eðitim ve belli bir medenilik seviyesi ister. Baþka inanç ve kanaatlere saygýlý olmak ve onlara hak tanýmak, kendi inanç ve kanaatine baðlý olmamak mânasýna gelmediði gibi, bütün kanaatler karþýsýnda kayýtsýz kalmak demek de deðildir. Kendi inancýna sýký sýkýya baðlý olan biri pekalâ hoþgörü sahibi olabilir. Hoþgörü, sýnýrsýz bir þey deðildir. Hakaret, tedhiþ ve saldýrý gibi eylemlere karþý da hoþgörülü olunamaz. Ferdin dokunulmaz haklarýyla toplumu ayakta tutan deðerleri yýkýcý faaliyetler de hoþgörü sýnýrýnýn dýþýndadýr. Sýnýrsýz hoþgörü, fertlerde deðersizleþme, gayesizleþme, vurdumduymazlýk gibi menfiliklere sebep olabilir. Bir arada yaþama ve herkesin nihayette kendi tercihinin sonucunu görmesi adýna her insaný kendi inanç ve düþüncesinde kabullenmek, hoþgörüdür. Ýnsanlar farklý inanç ve kanaatlere sahip olabilirler. Bu inanç ve kanaatler sapýk ve yanlýþ da olsa varlýklarý inkâr edilemez; ancak o yanlýþ fikirleri medenîce ve ikna yollarýyla deðiþtirme yollarýný aramak gerekir. Çünkü insanlar fikirleriyle dünyaya gelmez; onlar, sonradan aldýklarý eðitim ve öðretimle belirli inançlara sahip olurlar. Yüzyýllardýr hep bu sorulara yanýt arayarak geldik, hala da bulabilmiþ deðiliz. Hoþgörü,anlayýþ, sevgi, dostluk dahasý aþk ... hoþ sözlerdir...Güzel deyimlerdir... ama unutulmuþ, unutturulmuþ... ve artýk nostalji kokusu yansýtan sözlerdir bunlar. Ama insan bu yine de bunlarýn düþünü kurmadan yapamýyor. Çünkü özde insan olmanýn yollarý bu duygulardan geçiyor. Geçiyor da re el yaþamda bunlarýn geçerliliði ne denli önemseniyor buna bakmak da gerekir. Deðerli okurlarým eðer bu deðerleri kaybettiysek bizim bu dünya da yaþamýmýzýn anlamý ne ben kendime deðer verdiðimi sanýyorum kendime verdiðim kadar çevremdeki insanlara da deðer verdiðimi sanýyorum. Onun için bu güne kadar hiçbir yazýmda hiç kimseye hakaret vari bir cümle yazmamaya gayret ettim.Baþkalarý yazdýlar yada söylediler.Bence bir insan en iyi kendini kendi cümleleriyle ifade eder. Anlatmaya çalýþtýðým kadarýyla ben hoþgörülü olmayý sürdüreceðim . Tabi sýnýrlarý aþmadýðý sürece.Maksat üzüm yemek baðcý dövmek deðil en azýndan ben öyle düþünüyorum. Eðer teþbihte hata olmazsa,bir arkadaþýmýn bana anlattýðý,Batýlýlar arasýnda darbý mesel olan bir temsili size nakletmek istiyorum. Rahibin biri bir gün Tanrýdan,ona cennet ile cehennemi göstermesini ister.Tanrýda onun bu dileðini kabul eder ve rahibi bir odaya götürür.Ardýndan der ki iþte merak ettiðin Cehennem burasý.Rahip dikkatli gözlerle odaya ve odanýn içindekilere bakmaya baþlar.Odada uzunca bir masa ve bu masanýn etrafýnda derisi kemiðine yapýþmýþ,þekil ve þemailleri deðiþmiþ periþan bir halde olan insanlarý görür.Sonrada bu insanlarýn masanýn ortasýna býrakýlan içi yemek dolu koca bir tabaktan,ellerine verilen upuzun kaþýklarla yemek yemeye çalýþtýklarýný fakat hiç birinin bunu beceremediðini görür.Rahip onlarýn bu haline oldukça üzülür.Sonra Tanrý rahibe der ki gel sana Cenneti göstereyim.Ve onu baþka bir odaya götürür.Ardýndan der ki iþte çok merak ettiðin Cennette burasý.Rahip bakar odada yine uzunca bir masa,masanýn etrafýnda önceki gördüklerinin aksine gayet saðlýklý ve sürekli birbirlerine gülümseyen neþe dolu insanlarý görür.Sonra bu insanlarýn masanýn üzerine býrakýlan içi yemek dolu büyükçe bir tabaktan ,ellerindeki upuzun kaþýklarla birbirlerine yemek yedirdiklerini görür.Yani rahip sevgi,paylaþým,yardýmlaþma ve birbirinin mutluluðuna adanmýþ yüreklere þahit olmuþtur.Meselenin özü bundan ibaret.Naçizane fikrim,sevginin olmadýðý bir dünya CEHENNEM.Sevginin hoþgörünün tam hakim olduðu bir dünyada bir nevi CENNET gibidir.. ert BB>
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © fethi, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |