“ Varlýðýn acý veriyor olsaydý bana;
Seni ölüme sevmez,
Gelmeyeceðini bile seni beklemezdim hala.
Ben sensizlikte bile "seni yaþýyorum" sevgili... ”

Mevsim, sonbahara akarken ben de sana geliyorum. Elimde yokluðun yüreðimde suskunluðunla sana geliyorum sevgili. Ilýk bir Eylül gecesi kentin yorgun kaldýrýmlarýnda tanýdýk kelimeler arýyorum sevdana dair. Sana dair tek bir kelime yeterdi bana. Tek bir nefes bile gülümsemem için yeterdi bana..Sensizlikte kanarken sol yaným, ben hep seni düþledim zembereði kýrýlmýþ zamanýn avuçlarýnda. Seni aradým güneþin sýcak alnýnda, senin ellerini aradým yaðmurun ýslak dualarýnda.

Sana gelirken toprak yaðmur kokuyordu sokaklar ise yalnýzlýk... Sana çýkan tüm yollar arsýz dikenlerle süslenmiþti sanki. Ayaklarým kan revan..Bir yaným uçurum bir yaným sensizlik ama her þeye inat sana geliyorum. Hava puslu, etraf ise sensizlik .. Dikenlere aldýrmadan yalýnayak yürüdüm gecenin dar sokaklarýnda. Yüreðimle ezdim tüm engelleri, ayaklarýmla öptüm yollarýndaki ikiyüzlü dikenleri. Her þeye inat sana geliyorum bir elimde mevsimlerin koynundan çaldýðým ýlýk bahar bir elimde bulutlarýn saçlarýndan arakladýðým rüzgar ile .. Bir ömür uzaktan sana geliyorum bir elimde bir avuç gülüþ karakýþlarda güneþ bil diye bir elimde bir yudum umut zifiri karanlýklarda aydýnlýða sýmsýký tutun diye. Sana geliyorum sevgili....

Unutmadan sevgili; gittin diye meteliksiz bir intiharýn ayakuçlarýna boynunu büken bir kukla olmadým hiçbir zaman. Gittiðin gün kansýz ve acýmasýz bir ihtilalin demir kelepçeli zamanlarýndan kaçýp sen diye ipsiz uçurumlara sýðýndým. Yokluðunda kimi zaman bir çocuk gibi koynunda aðladým kimi zaman kirpiklerinden ýslak yaðmurlara kaçtým. Sensizlikte her gece arsýz fýrtýnalarýna göðüs gerdim ve esrarkeþ yangýnlarý sen diye koynuma alýp yüreðimde közledim yalnýzlýðýnýn ýslak çýðlýklarýný. Evet gittiðin gün sen kokan kelimelerim çýplak kaldý dudaklarýmda. Yüreðim gözyaþýna asýlý kaldý gözkapaklarýmda. Ama hiçbir zaman boynumu bükmedim yokluðuna. Pes etmedim sensizlikte kýyýlarýma vuran hasret dalgalarýna. Direndim, savaþtým yalnýzlýðýnla. Kan revan içinde kalsam da, bilmediðim fýrtýnalarda sensiz savaþsam da ben hiçbir zaman “ yalnýzlýðýna “ yenilmedim sevgili....

Gittiðin günden beri tek bir kelime konuþmadýk seninle. Giderken seninle gitti taze baharlarým. Yetim kaldým mevsimlerin koynunda. Gözlerindeki sýcaklýðý aradým güneþin sýnýrsýz coðrafyasýnda. Seni sordum memleketimden göçen turnalara. Ama bulamadým seni. Yüreðimin derinliklerinde. kaybetmiþtim seni. Aldýðým nefeste, hayata býraktýðým her gülüþte seni aradým. Bulamadým iþte. Ucube binalarýn nemli duvarlarýna dayanýp sana aðladým. Dudaklarýmý kapatýp kelimelerimle yalnýzlýðýna aðladým. Ama hiçbir zaman ne kadere ne de sana isyan ettim. Gittin diye hiçbir zaman suçlamadým seni. Varlýðýna küfürler edip arkandan beddualar savurmadým hiçbir zaman. Gitmiþtin beni “ sensiz “ býrakarak. Gitmiþtin aramýzda yaþananlarý bir kibritle zamansýz yakarak. Ama gittin diye hiçbir zaman unutmadým seni. Yokluðuna inat yaþattým seni. Gittin diye bir ikindi vakti kefensiz satýrlara gömmedim seni. Varlýðýn bana hiçbir zaman acý vermedi ki ben seni gidiþinle suskunluðuna gömeyim sevgili…Seni “ sen “ diye sevdim ben. Varlýðýna inat yokluðunda bile sevdim seni. Sana duyduðum sevgim bir günlük olsaydý eðer; seni “ sensizlikte “ bile yaþatmazdým sevgili. Seni hiçbir zaman “ acýlarýmýn metresi ” diye sevmedim ki ben. Ben yüreðindeki sýcaklýðý, tenindeki saklý baharlarý ve gözlerindeki ýslak gözyaþlarý sevdim. Seni hep " aldýðým nefes " bildim. Yüreðime dokunduðun için, yarým bir adamý sevginle tamamladýðýn için sevdim seni...

Satýrlarýma sonvermeden bilmen gereken bazý þeyler var sevdiðim. Ýyi dinle beni sevgili. Cümlelere deðil kelimelere örülmüþ anlamlarý iyi algýla sevgili.. Yokluðunda seni aradým yorgun gecenin gri sabahlarýnda. Yalnýzlýðýnda kanattým fakir kelimelerimi. Dilimde birikmiþ ve bir kaç cümleyi geçmeyen itirafým var sana caným. Ýyi dinle beni þimdi. Sensizlikte “ seni aldattým sevgili “. Yanlýþ duymadýn sevgili. Açýk açýk utanmadan sýkýlmadan seni aldattýðýmý söylüyorum sevgili. Sensizliðin soðuk gecelerinde seni aldattým. Hem de defalarca… Baþucumda bu imkansýz sevdanýn sevaplarý dururken ben seni “ günahlarýnla “ aldattým sevgili. Yokluðunda kanarken tövbesi yarým kalmýþ günahlarýnla seviþtim yalnýzlýðýnýn buz tutmuþ yataðýnda. Her gece bedenimi ateþlere serip günahlarýnla seviþtim kan ter içinde. Közlenmiþ bedenimle, terkedilmiþ yüreðimle tövbesi oldum en masum günahlarýnýn. Seni sensizlikte “ senin günahlarýnla “ aldattým sevgili…Sen benden uzaklarda iken bensiz zamanlarda iþleyeceðin her günaha bedenimle kefil oldum. Körpe ve filizlenmemiþ acýlarýný satýn aldým ömür defterinden. Evet, tüm günahlarýný ve bensiz yaþayacaðýn tüm acýlarýný satýn aldým karþýlýðýný “ yüreðimle “ ödeyerek.

Sen bu satýrlarý benden uzaklarda okurken ben bir kelebek edasýyla baharýn ince dallarýndan binlerce çiçeði yüreðimin eteklerine topluyor olacaðým. Bir gün Cennetin taze baharlarýnda buluþtuðumuzda giyineceðin “ beyaz duvaðý “ süslemek için en parlak yýldýzlarý çalacaðým gecenin kirpiklerinden. Sen benden “ bir ömür “ uzaklýkta yaþarken sensizlikte bile sen varmýþçasýna sevdana nefes alýyor olacaðým. Her gece günahlarýnla seviþip güneþle beraber perdelerine gelip yüzüne ilk gülümseyen ben olacaðým sevgili... Sen beni unutsan da ben seni yüreðimde yaþatacaðým. Uzaklarda bir yerde yaþýyor ve nefes alýyor olmaný en büyük mutluluðum bilip acýlarýna delicesine yanacaðým. Közlenmiþ yüreðimle bir sonbahar gecesi ýslak saçlarýna yaðacaðým avuçlarýmda güller ile. Gözbebeklerinden yuvarlanýp ayakuçlarýna serileceðim. Gülüþlerini nefesim bilip “ sensizlikte “ bile sana yaþýyor olacaðým sevgili. Adýný yüreðime vurulmuþ bir mühür bilip dudaklarýnda anýlan dua olarak hep seninle nefes alacaðým sevgili..

“ Sen bana “ bir ömür “ uzakken ben sana bir nefes kadar yakýným sevgili.
Gelmeyeceðini bile bile ben hala seviyorum seni. “

Gün gelecek,
Adýmý unutmak zorunda kalacaksýn
Puslu gecenin yorgun sabahýnda.
Bir kibrit çakýp yaþananlara,
Tek tek yakacasýn benli hatýralarý
Ömür defterinin en masum günahýnda.

Duvarlarýnda asýlý takvimlerden düþen
Bir gün gibi,
Aðladýðýnda yüreðine gömülen
Bir hüzün gibi
Yavaþ yavaþ eriyeceðim dudaklarýnda.
Ama ben sana inat,
Yokluðuna inat,
Bedenimle közleneceðim günahlarýnda.

Seni benden alan kadere,
Tek bir kelime etmeden
Seni içimde yaþatacaðým.
Çünkü ben senin;
“ Bedelini yüreðimle ödediðim
En masum günahýndým….”

23.09.2006