En son bir kuyunun kenarýnda
Gözlerim kapalý düþünüp duruyordum;
O kör derin karanlýðýn baðladýðý
Ýçimde yiten umutlarýmý..

Bir bel kývrýmýyla bakmýþtým
Bir damlacýk su aramýþtým
Nafile ki ne bir damla ne bir nem
Ve ne de bir nefes..
Suskun uslu yüreðim geçti candan
Geçti minik bir damladan..
Havadan sudan..
Ama gel gör ki geçemedi yârdan.
Can adadýðýmdan.
……………………..
En son bir kuyunun kenarýnda
Gözlerim açýk düþünüp duruyordum
O kör derin karanlýðýn ani aydýnlýðýný..
Aydýnlanýp can verdiði umutlarýmý..
………………………
Bir göz kýrpmasý ile görmüþtüm
Bir çaðlayan gibi üzerime gelen
Mavi mavi..
Serin serin
Üzerimden geçen
Ýçimdeki yangýnlarý tuz buz eden
Her bir buzu göz göz edip karþýma dizen
Her þeyi bir bir yüreðimde yeþerten
Sevdamýn kuru topraðýný sulayýp
Gördüðü her çatlamýþ aralýða,
Dil ucuyla damla damla hayat içiren.
Soðuk..
Biraz tuzlu biraz nefes kokulu..
Yâr renginde..kan gücünde
Su tadýnda,Su adýnda..

Gelsin yeni düþler..
Gelsin yeni gülüþler..
Ve gitsin “en son” anlarým
Durgun bakýþtýðým karanlýklarým..
Kalsýn artýk su damlalarým;
Buz kesen gözyaþlarým..
Bir kuyu..bir umut..bir su..