Hislerimi kelimelere dökmemi mi istiyorsun.
Doğan her güne uyanma sebebim sensin.
Musluğu açıp aşkınla yıkıyorum yüzümü.
Penceremi her sabah aralıyorum.
Sabah ayazının sırtında kokun dolsun diye odama.
Yolları ayrı seviyorum artık.
Yolun sonunda sen varsın diye,
Dudakların var diye.
İçinde senin adının geçtiği her cümlemin eylemi hep seviyorum .
İçinde sen olmayan hiçbir hayalim yok artık.
Sana karşı ne mi hissediyorum.
Kerem’in Aslı’ya
Mecnun’un Leyla’ya hissettiklerini hissediyorum.
Bunun adı aşk.
Tek kişilik yaşananı kahıra,
İki kişilik yaşananı saadete götürür.
Ve dünyayı cennet yapar sevdiğinin bakışları.
Su damlam bak bana ve cennete çevir dünyamı.”