Ýran rejimine karþýyým. Düþünce olarak bu rejime karþýyým. Ýslamiyet’e dayandýrýlan bir tür derebeylik rejimi olarak gördüðüm Ýran rejimine karþýyým ama düþman deðilim. Türkiye Ýran olmasýn diyorum ama Türkiye mutlaka Ýran ile dostane iliþkilerini ve iþbirliðini, ticaretini geliþtirsin diyorum. Komþuluk ve ortak çýkar iliþkilerinin güçlendirilip çeþitlendirilmesinden yanayým. Ve de en önemlisi olasý bir ABD-Ýran savaþýnda Türkiye’nin çýkarlarý doðrultusunda Batýnýn ve ABD’nin yanýnda olmamasý taraftarýyým.
Lafý dolandýrmanýn gereði yok. Ortadoðu haritasý 1. ve 2. Dünya Savaþlarý ertesinde Avrupa ve Amerika’nýn kalemiyle çizildi. Kalemle derken tam olarak bunu kastediyorum, inanmayan bir atlas açýp baksýn. O zaman iþlerine gelen bu idi. Bugün bu harita iþlerini görmüyor. Deðiþtirmek niyetindeler. Ortadoðu’nun sýnýrlarýný yeniden düzenlemek istiyorlar. Hepsi petrol için. Ortadoðu ve Kafkas petrolleri için.
ABD, Ýran’ýn nükleer silahlarýný(!) öne sürerek yol yapmaya çalýþýyor. Bu arada görülen o ki Ýran’ýn nükleer silah programý ancak Saddam’ýn var olmadýðý ortaya çýkan kimyasal silah fabrikalarý kadar tehlikeli.
Burada bir parantez açarsak; Saddam’ýn kullandýðý kimyasal silahlarý ona veren de yine Batýnýn uygar ve demokratik, insan haklarýna saygýlý ülkeleriydi.
Konuya geri dönersem, Hür bir ülke olan Ýran’ýn bulunduðu coðrafyada kendini savunmak adýna her türlü tedbiri almasý doðal hakkýdýr. Bu coðrafya Ortadoðu ise, bu coðrafya bitmeyen savaþlarýn ve nükleer silah sahibi Ýsrail ile Araplarýn her daim savaþýn eþiðinde olduðu bir coðrafya ise… Bu silahlarý üretmesi Ýran’ýn hakkýdýr. Batýnýn ben ürettim sen üretme yoksa sana ambargo koyarým, seni bombalarým demesi adalet ya da yasa uygulamaktan ziyade zorbalýktýr.
Kitle imha silahlarýnýn hepsine karþý bir insan olsam da þu gerçeði kabul etmek zorundayým ki dünyayý birkaç onlarca defa yok edecek ölçüde nükleer silah cephaneliði sadece Amerika’da mevcuttur. Buna Ýngiltere, Rusya, Fransa, Çin, Kore ve diðer nükleer silah sahibi ülkeleri de eklersek dünya barut fýçýsýnýn üzerinde fosur fosur sigara içen inek Þaban durumundadýr. Artýk bir silah eksik bir silah fazla çok da fark etmez.
Eðer ki kalkýp birisi “Ýran terörü destekliyor, teröristlere nükleer silah verebilir” diyecek olursa bu da yersiz bir savdýr. Kötü niyetli bir yönetim bile lolipop verir gibi nükleer silah veremez teröristlere. Bu silahýn taþýdýðý manayý bütün dünya bilir. Bunu kullanan ülke bunun yaratacaðý aðýr þartlarý pek tabii ki hesaplayacaktýr. Nükleer demek güç demektir. Kimse bu gücü paylaþmayý, denetimini elinden býrakmayý istemez.
Kaldý ki Ýran’ýn teröristleri desteklediðini iddia edenlerin iddialarý þimdiye kadar fos çýktýðý gibi bu iddialarý dile getirenler Saddam vakasýnda açýkça yalancý çýkmýþlardýr. Ýddia edilen silahlardan hiçbiri Saddam’da bulunmamýþ ve Irak bu hale geldiði ile kalmýþtýr. Yani Batý ve ABD kanýt uydurmaktan, yalancýlýktan sabýkalýdýr.
Dahasý ABD kalkýp Ýran’a posta koyarken arkadaþý Pakistan’ýn nükleer cicilerine göz yummaktadýr. Yani açýkça gösteriyor ki maksat üzüm yemek deðil baðcýyý dövmek. Ýran’ýn varlýðý istenmiyor. Bugün Irak nasýl otoriteden yoksun bir durumdaysa, iç savaþ halindeyse Ýran için de istenen bu.
Bunlarý yazarken yazmasý kolay geliyor ama insanýn inanasý gelmiyor. Bir yerlerde birilerinin baþka ülkelerin insanlarýnýn ölmesini ve o ülkelerin parçalanmasýný planlamasý, bunun sýrf para için yapmasý insanlýða sýðacak bir þey deðil. Ben idam cezasýnýn bir ceza olmadýðýna inansam da bu tür insanlarýn Allah ile olan kaçýnýlmaz hesaplaþmalarýna kadar geçecek süreci hýzlandýrmak taraftarýyým. Bazý suçlarýn cezasý o kadar aðýrdýr ki cezasýný Tanrý’ya havale etmek insanlýðýn vicdaný için daha faydalýdýr.

Sonuç olarak birileri kara altýnýn akýþýnýn denetim altýna alsýn diye Türkiye’nin bütün komþularýnýn alev alev yanmasýný istemiyorum. Ýnsanlýðý, adaleti, merhameti bir yana býrakýn siyaset bile buna karþýdýr. Komþudaki yangýnýn on yýl sonra bize da sýçramayacaðýndan þüpheliyim. 80’den beri PKK ile uðraþýyoruz zaten. Yarýn Avrupa, ABD bombalarý ile bizim vurulmayacaðýmýzýn garantisi ne? Yarýn gözünün üstünde kaþýn var deyip bize de vurmayacaklarýnýn garantisi ne? “Sen PKK’ya çok sert davranýyosun bak onlarý vurursan müdahale etmek zorundayýz, insan haklarý, cat curt haklarý” deyip bize de Birleþmiþ Milletler ültimatomlarý verilmeyeceðinin, BM Barýþ(!) Gücü gönderilmeyeceðinin garantisi ne? Balkanlarda silahlarýný aldýðý korumasýndaki insanlarýn Sýrp katillerce katline göz yuman anlamsýz ve taraflý BM Barýþ(!) Gücü, 1918’de ülkemizi iþgal edip sözde asayiþ saðlarken Ermeni ve Rum katliamlarýna ortam yaratan iþgal güçlerinin 21.yüzyýldaki yansýmasý deðil mi?
Irak böyle iþgal edildi. Ýran böyle iþgal edilmeye çalýþýlýyor.
Türkiye güçlü ve etkili olabilecek kapasitede bir ülkedir. Lakin Türkiye uyumaktadýr. Onu uyandýracak siyasi irade artýk ortaya çýkmak zorundadýr çünkü uyuyan güç, güç deðildir. Ciddiye alýnmamaktayýz. PKK’ya karþý iþbirliði taleplerimizin makaraya alýnmasý bunun kanýtýdýr. %100terör örgütü olan bir örgüte karþý dost NATO ülkeleri, müttefiklerimiz bile bize yardýmcý olmamaktadýr.
Türkiye’nin ciddiye alýnmak ve yarýnýn hakkýnda söz sahibi olabilmek için cesur hamleler yapmasý zamanýdýr.
Olasý bir Ýran-ABD Savaþýnda kesinlikle Batýnýn ve ABD’nin yanýnda olmamak gerektiðini düþünüyorum. Bu kararýn da öyle teskerelere saklanýlarak deðil cesurca, onurluca, baþý dik biçimde “Hayýr arkadaþ.., sana ne liman, ne hava sahasý, ne incirlik,.. sana naþ” þeklinde bildirilmesi taraftarýyým. Üzerinde söz sahibi olmadýðýmýz fakat bizim de geleceðimizi etkileyen senaryolarda figüran rolü oynamayý býrakýp senaryo yazarlarý arasýna girmemiz þarttýr. Aksi takdirde yarýn Batýnýn uygar ordularýnýn bomba ve kurþunlarýyla, ölüm saçarak özgürleþtirdiði ülke olma sýrasý bize de gelecektir.
Bulunduðumuz bu coðrafyada orman kanunlarýnýn geçerli olduðunu hala fark edemeyenler varsa uyandýrýn lütfen. Güçlü olmayanýn, diþini göstermeyenin hayatta kalmaya hakký yoktur.