Aya yansýmýþ cemaline dalýp giderken.
Hayalin dizleri üstüne çökmüþ,
Bir yaðmur tanesinin içindeyken.
Sen hep benimleydin.

Sesindeki hükmü yakýp giden,
Zamanýn týlsýmýnda.
Saçlarýna düþmekte olan her beyazlýkta,
Sen hep benimleydin.

Çiçeklerin açýlýþýndaki narinliði katýk edip,
Gözlerinin buðusuna ,
Bakýþlarýndaki ufacýk bir ayrýntýya hapsederken
beni,
Sen hep benimleydin.

Yýldýzlarýn derin uykusu yeryüzüne yansýrken,
Suskunluðundaki sarhoþluðun içerisinde,
Söylenmemiþ tüm sözlerle,
Sen hep benimleydin.

Tüm kýzgýnlýklarýn içindeki,
mutluluklara aldanýþýmla
Dokunsan aðlayacak kadar,
Sen hep benimleydin.