bir dağ avuçlardım
elimi uzatsam
ben gittim tuttum huzurun serçe parmağından
akıttım acıyı kürek kemiğimin boşluğundan
sen yüreğime memleket oldun da ondan
geçtiğim yılların her günündeydin
akşamları bana bir bardak su doldururdun berrak
hayalin ucunda bucağında gezinirdin sessizden
bütün lirik sözler çekinirdi seni tasvirden
şiirden vazgeçer sana gelirdim
bulamazdım
yokluğun gayrı şurdan şuraya geldi
sen yüreğime memleket oldun da ondan

bir deniz doldururdum
gözüme dokunsam
ben gittim taş topladım saklıdan saklıdan
hüznüme sürdüm şifalı otlardan
sen yüreğime memleket oldun da ondan
her mendilin nakışına değmişti ellerin
yastığıma nefes bırakırdın sımsıcak
eşiğimden geçmez soframdan kalkmazdım seni görmeden
kırılırdı minyatürlü çiniler cemalinden
marifetime ters döner sana gelirdim
bulamazdım
yokluğun gayrı şurdan şuraya geldi
sen yüregime memleket oldun da ondan

eğer aşka inanmasam
insanlıktan çıkardım
ben tuttum dua okudum umut yeşerttim
kaçmadım yüreğime sızan ışıktan
sen yüreğime memleket oldun da ondan
demiştim ve sana da söyledim "güzeldir her insan"
her umut kuşunun kanadına bağladığım dilektin
her duanın sonuna bıraktığım amindin
karanlığımın kuytusunda kanat vuran melektin
bütün lirik sözler çekinirdi seni tasvirden
şiirden vazgeçer sana gelirdim
bulamazdım
yokluğun gayrı şurdan şuraya geldi
sen yüreğime memleket oldun da ondan