Sen ne zaman bu kadar büyüdün bebeðim? Sanki tay tay durmadan kocaman adýmlarla koþuyorsun yaþama. Hiç býrakma istiyorum elimi. Koruyayým seni yaþama dair her tehditten. Elin kayarken þimdi elimden, garip bir çaresizliðin esareti altýndayým ben. Eðer býrakmazsam þimdi elini, saðlam adýmlar atamayacaksýn geleceðe. Kendini bulmak, kendini bilmek, kendi adýmlarýnla yürüyebilmek zorundasýn. Biliyorum yapmalýsýn bunu. Büyümek bunun adý...

Anne olmak iþte tam da bu demekmiþ. Tam da bu noktada anlarmýþ insan anne olduðunu. Çocuklar büyür, anneler ve annelik hep küçücük kalýrmýþ. 19 yaþýnda, soðuk bir Kasým sabahýnda, pembe beyaz, dünya güzeli bir kýz bebeðin kollarýma verilmesiyle baþlayan macera, hayatýmýn baþlý baþýna anlamý oldu zamanla. Sen gelsen de kýzým olarak 18 yaþýna, içimdeki büyümeyen anne hala 19 yaþýnda. Gözümün önünde ol istiyorum hala. Adýmlarýn denk düþsün istiyorum adýmlarýma. Korunasý, öpülesi, koklanasý, küçücük bir bebeksin gözümde. Yarýn büyüyor, büyüyor, dar geliyor bu gece yüreðime...

Kanatlarýmýn altýndan eksilme istiyorum, gözüm hep olsun üzerinde. Sonra farkýna varýyorum ki artýk senin de kanatlarýn var uçmak için kendi geleceðine. Düþtüðünde, kendi kendine kalkabilmelisin artýk. Küçücük ellerinde yaþamýn büyük sorumluluklarý þekilleniyor. Hamurun yoðrulsa da benimle, son halini verecek olan sensin öz benliðinle...

Güvenim tam Sarý Þekerim'e. Güçlü, akýllý, saðlam temellerle baðlý güzel bebeðim geleceðine. Bakma sen annenin sulu gözlülüðüne, bal damlasý gözlerinin bir gülüþüne sererim tüm dünyayý önüne...

Açýk olsun yolun bebeðim. Kendi adýmlarýnla koyul artýk yoluna. Sevgi dolu kollarýnla kucaklansýn dünya. Þimdi gerçekten büyüyorsun, küçücük bir kýz kalsan da hep annenin yüreðinde. Unutma; koþulsuz sevginin adýsýn sen. Sevileceksin her an, her yerde bu kalpte. Gül yüzünde ýþýldayan sevgi olsun hep, tüm dualarým seninle. Koyul yola sevgiyle. Sevginin büyüttüðü bebekler hep gülümserler evrene. Seni seviyorum caným kýzým, anlatmaya gücümün yetmediði bir sevgiyle...

09.09.2008 00.43