Bugün 27 Aralýk.

Bu tarih Ýstiklal Marþý þairimiz Mehmet Akif Ersoy’un ebediyete intikal ediþinin 72. yýldönümü.
Mehmet Akif, yaþadýðý dönemin þartlarý içinde iyi bir eðitim almýþ, kendini çok yönlü yetiþtirmiþ, Hakka inanmýþ ve inandýðý doðrularý da güzelce söyleyebilmiþ bir iman ve ideal adamýdýr.

Böyle büyük bir þahsiyet hakkýnda yazmanýn öyle kolay olmadýðýný biliyorum. “Safahat’ýmda þiir arayan bulamaz” diyen, sanatçý olmadýðýný söyleyerek sanatçýlýðýn en ileri merhalesine ulaþan bu tevazu sahibi güzel insan hakkýnda bildiðimiz bir gerçek þu ki:

Mehmet Akif’i çok seviyoruz.

Çehresi çok tanýdýk geliyor bize, adeta içimizden biri. Duruþuyla, deðerleriyle.

Daima halkýn içinde, halkýn diline kültürüne yakýn bir yerde duruyor, içinden çýktýðý topluma aydýnlýk olmaya çalýþýyor, ona tepeden bakmýyor.

Baþýmýza ne geldiyse tembelliðimizden, cahilliðimizden geldiðini; cehaletin savaþýlmasý gereken en büyük düþman olduðunu söylüyor. Ýmaný, ideali ve azmi övüyor:

“Ýmandýr o cevher ki Ýlahi ne büyüktür,

Ýmansýz olan paslý yürek sinede yüktür”

Sorunun dinde olmadýðýný, tembelliðimiz sebebiyle dine, dinde olmayan bir sürü hurafe uydurduðumuzu söylüyor:

“Çalýþ dedikçe din çalýþmadýn durdun,

Onun hesabýna birçok hurafe uydurdun!

Sonunda bir de ‘tevekkül’ sokuþturup araya

Zavallý dini çevirdin sonunda maskaraya”



Mehmet Akif’i seviyoruz; ne zaman bir haksýzlýða uðrasak, ne zaman bir zulüm görsek onun þu dizelerini hatýrlayýveriyoruz:



Zulmü alkýþlayamam, zâlimi asla sevemem;
Gelenin keyfi için geçmiþe kalkýp sövemem.
Biri ecdâdýma saldýrdý mý, hattâ boðarým!..
- Boðamazsýn ki!
- Hiç olmazsa yanýmdan koðarým.
Üç buçuk soysuzun ardýnda zaðarlýk yapamam;
Hele hak nâmýna haksýzlýða ölsem tapamam.
Doðduðumdan beridir âþýkým istiklâle,
Bana hiç tasmalýk etmiþ deðil altýn lâle!
Yumuþak baþlý isem, kim dedi uysal koyunum?
Kesilir belki, fakat çekmeye gelmez boyunum!
Kanayan bir yara gördüm mü yanar tâ ciðerim,
Onu dindirmek için kamçý yerim, çifte yerim!
Adam aldýrma da geç git, diyemem aldýrýrým.
Çiðnerim, çiðnenirim, hakký tutar kaldýrýrým!
Zalimin hasmýyým amma severim mazlumu...”


Akif; yaþadýðý çaðý çok iyi anlamýþ, toplumsal hastalýklarýn teþhisini çok iyi koymuþ, insanýmýzýn her türlü derdiyle gerçek manada dertlenmiþ ve ona yol yordam göstermiþ, sözle deðil özle örnek olmuþ bir rehber.

Akif’e vefa borcumuz var.

Bu vefayý ‘Safahat’ýný okuyarak, onu anlamaya çalýþarak, kendimizi de milletimizi de her türlü zilletten ve miskinlikten kurtarýp yüceltmeye ve yükseltmeye çalýþarak gösterebiliriz.

Nur için yat büyük þair!

Seni özlüyoruz.

Soðuk Ankara ayazýnda sýrtýnda bir palto yokken fakiri, yetimi kendinden çok düþündüðün için seviyoruz seni.

Çok mütevaziydin

Çanakkale Þehitleri için yazdýðýn þiir,onlarýn hatýralarýný ebediyen yaþatacak en muazzam abideyken sen

“Tüllenen maðribi akþamlarý sarsam yarana

Yine bir þey yapabildim diyemem hatýrana” deyiþini çok amam çok sevdik.Bu nedenle çok seviyoruz seni.

“Kenar-ý Dicle’de bir kurt aþýrsa bir koyunu

Gelir de adl-i Ýlahi sorar Ömer’den onu” deyiþini çok sevdik.

Bir devlet baþkaný milletini böyle düþünmeli,ülkesini bu anlayýþla yönetmeliydi sana göre.

Hz.Ömer’i ,Sahabayi,islamý anlatýþýný sevdik.Seni bu nedenle çok seviyoruz.

Senden çok þey öðrendik.Öðreneceðimiz hala çok þey var.

Resmin için yazdýðýn :

“Toprakta gezen gölgeme toprak çekilince heyhat

Günler þu heyulayý da er geç silecektir.

Rahmetle anýlmak, ebediyen budur amma

Sessiz yaþadým,kim beni nereden bilecektir”demiþtin.



Seni çok iyi biliyor, çok seviyoruz ve rahmetle anýyoruz. Bu sevgi ‘Ýstiklal Marþý’n okundukça yurdumun ufuklarýnda al bayrak dalgalandýkça hiç eksilmeyecek,yüreklerde sonsuza dek yaþayacak.



H Halim KARTAL 27.12.2008