Biliyorum çok oluyorum gecelere ve sýðamýyorum kendi kabýnda devingenliðini örtbas etmeye çalýþan yorgun bir yüreðe. Vedasýzlýðýna alýþmaya baþlamýþken hayatýn yaðmurlar çýkageliyor. Tenim artýk eskisi gibi çoðalamýyor hüzüne her adýmda bir anlam bulamýyor tükenmiþliðe. Ve ben tüm gücümle buradayým iþte.

Nihayetinde arzulanan aþklarý,sevgileri,mutluluklarý topluyor bir yaným. Mýknatýs gibi ve belkide zýt kutuplarýn birbirini çekmesi gibi çekiyor geceme yaðmurdan arta kalan bulutlarýmý. Yaþamak diyorum bu belirsizlikte ve öpebilmek sevdayý. Zor olan taraflarýndan gülümseyebilmek gibi birþey hayata. Tanýmsýz silüetlere þiir okumak, bir tarafýndan gizlice tutunabilmek aþklara. Bu kadar zormu acaba.

Þimdi durdurulamaz olanýn en ayrýntýlý tasvirlerinde zamana terkediliyor hayal ötesi yalnýzlýklarým. Ve durup dinlenmeden ,koþup düþmeden nasýlda çoðalýyor umutlarým. Gülebiliyorum þimdi. Þimdi daha çok yakýnlýðýna aþk büyütebiliyor yamalý yüreðim.

Biliyorum ile baþlayan cümleler kuruyorum. Ýçinde sana ait olan düþlerden mutluluklar türetiyorum. Þiirlerde türevini aldýðým aþkýn yazýlara tercümesini yapýyorum. Yazýlarda giyindiði anlamlarý bir bilsen nasýlda sahipleniyorum.

Sabaha daha var. Kimse yok burada. Bir yalnýzlýk bir ben. Birde sen düþlerime misafir gelen. Aðlamak yaðmurlarýn iþi ey sevdasý yorgun yüreðim. Ve yazýda geçen anlamlarýdýr içimde sabahlara kadar büyüyen.

En sevdiðim þarký çalýnýyor gecemde. Bir kenarýna yaslanýyorum göremediðim yüzünün. Ve coðrafyasýnda tükenirken gençliðim. Satýr aralarýnda kalýyor sana sarýlan yüreðim.

Sessizliði ancak böyle olduðum zaman sevebiliyorum. Çoðulluðun, yontularýnda kaos olmak bana ancak hüzüne istektir, ve her bitiminde sesleniþin ve sana ait olan yazýnýn son noktasýnda bana kalan ayrýlýða sitemdir.

Bugün yine heyecana maðlup olurken þehir adý verilen çoðullukta, sesini duyar ve sevinirmiyim yanýmda olduðuna inanýþýma. Yaðmur yaðmasýn artýk ne olur alýþmýþken seni tanýdýðým zamanlarýma. Yazýk olmasýn ne olur.

Ýþte böyle bir geceden peþime takýlan kelimeleri okudun yüreðine kendi içinden. Keþke duyabilsem dediðim zamanlarýmda duyabilirmiyim acaba bu satýrlarý sana ait o en güzel sesten. Ve geçerken gözlerinin önünden. Gülebilirmiyim acaba sana ait olan o en güzel düþüncelerden. Yüreðime aldanýpta sevebilirmiyim sabahlarý hep seni düþünerekten,seni zamansýzca özleyerekten....

Birkan® - 20.04.2001-Bursa