Aklýma gelirsin yaðmur yaðdýkça,
Simsiyah bulutlar göðe aðdýkça,
Bir hýçkýrýk sonra, göze sýðdýkça,
Gözümden gönlüme düþer her damla.

Ben de yaðmur olur, yaðar çaðlarým,
Bulutlarý birbirine baðlarým,
Týpký yaðmur gibi, her gün aðlarým,
Garip yüreðimi eþer her damla.

Yaðmurlar yaðdýkça sevdalar akar,
Baþýmýn üstünde bir þimþek çakar,
Üzerimde yaðmur damlalarý var,
Sanki bedenimde piþer her damla.

Duy beni, ben bugün dardayým yaðmur,
Susuzum bir gülde, hardayým yaðmur,
Kimsede arama, yardayým yaðmur,
Susuz gönüllere koþar her damla.

Bilmez ki, onsuzken yaslanmak nedir?
Bilmez ki, bulutla puslanmak nedir?
Bilmez ki, yaðmurda ýslanmak nedir?
Beni ýsladýkça yaþar her damla.

Her damla düþtükçe toprak bulanýr,
Düþtükçe gözümden, yürek sulanýr,
Anlatmak kolay mý, dilim dolanýr,
Kendi haline de þaþar her damla.

Yaðmur gibi yaðmak neyime gerek,
Bu acýya fazla dayanmaz yürek,
Her þey darmadaðýn, zehir zemberek,
Diken’in gözünden taþar her damla…

(MASAL)