ey kalbime dolan ağırlık,
hüznünü yüklenmiş gecenin sessizce akan bulutları,
yine bir taşkın yaşıyor evrenimin bu en ücra köşesi,
yağacaksanız yağın artık,
kaplamadan ortalığı sisten yitişler,
insan olmanın en zor yanıdır sanırım
yüreğine okka gibi yerleşen ağırlıkları taşımak,
anlayabilmek o harı ve yaşanmışlığı,
yürek akıla doluşmadan gitmek zamanı geldi.
