Kollarýný aç ölmeye geldim
Ki yaþam yok biliyorum

…

Nefes alýþlarým palavra sýkýyor
Yaþadým mý bilmem senden önce hiç
Ölüm sunuyorsa yanýbaþýn
Beenn
Razýyým
Yanýndalýða
Yaþamaktan bezdim
Kollarýný aç
Ölmeye geldim

Kusuþum içimdekileri
Üþütmüþlüðümden deðil
Derdim baþka benim
Hayat palavra     
Yaþamaya deðer sen vardýn bir
Ki þimdi ben
Sensiz
Tükendim
Sana
Kendimi
Gömmeye geldim

Güneþiydim karatýlarýnýn
Isýtýrdým…
Þimdiyse
Yorulmuþ bacaklarým
Bir dermansýzlýk var ruhumda
Iþýklarýmýn bir anlamý yok
Ýpil ipil sancaklarda
Yanan sendim
Aydýnlanmayý beklesede tüm yýldýzlar
Ben ayazýnla
Sönmeye geldim


Gecenin ayazýna býraktým ruhumu
Yattým uyumadým daha
Kabustu bundan önceki tüm gördüklerim
Ýçimde ürpertiler
Yaný sýra özlemlerim
Sana doðru
Koþar adým
Tüm geç kalmýþlýklarým yanýmda
Diz çökmüþ önünde hayallerim
Ve…
…Kabul görürse kimsesizliðim
Yalýnayak
Bir ben
Bizzat kendim…
Son bir düþü seninle
Görmeye geldim…