Uzun bir romanýn içinden düþtü cümlelerim.
Yalýn ayak çocukluðumu gözlerinde ararken
Allanýp siyahlanmýþ yüreðinde buluyorum kayýp Cennetimi..
Sonra bir adým adýyorum sana,
Ve sen koþuyorsun bana..
Biz olurken yürekler,
Bedenlerimiz açýkta kalýr..
Umudu giyinmeyi denedikçe,
Büyüdükçe daralacaðýný farkediyoruz.
Mutluluðu deniyoruz
Olmuyor.
Bedenlerimiz iki cümleye denk geliyor..
Ama yüreklerimiz biz olmayý baþarabiliyor..
Sen, ben..
Biz..

Yürüyoruz devrik cümlelerden arýndýrýlmýþ sevda lugatinde..
Arþýnlýyoruz her defasýnda rafta tozlanmýþ romanlarý..
Her nefes alýþýmýzda,
Kendimize bir kahraman beðeniyoruz romanýn içinden.
Ve üstümüze giydiriyoruz
Sonra usta bir senaristin
Kavuþmaya en yakýn rolünü çalýp
Mutluluðu prova ediyoruz gözlerimizde.

Çocuk oluyoruz..
Elimizde iki fýrça,
Geceyi kahvenin en koyu tonuna boyuyoruz.
Hayatýn en acý halini çiziyoruz gözlerimize..
Adlarýmýzýn baþ harflerinden baþlayan
Mutluluklar baðýþlýyoruz yetim bulutlara.
Ve karanlýða gözlerimizi emanet ediyoruz..
Kemiklerimiz kavuþtuðunda,
Birbirine hasret iki sevdalýya
Yol olmalý gözlerimizde saklý ýþýk.
Ve topraða bir iz býrakýyoruz.
El ele tutuþmuþ iki yüreðin
Kelimelere sýðmayan çýðlýðýný.
Olur da bir gün
Cümleler susar,
Sevda çýplak kaldýðýnda
Ýþte o iz umuda gebe sevdalara
Bir mutluluðu þahit bilir..

Suskunluðu giyinmiþ dudaklarýma sürerken adýný,
Bir çift umut beliriyor gözlerimin en ýslak yerinde.
Islak dediðime aldýrma,
O nem kavuþmaya edilmiþ bir yemin,
Ve yýllarca beklenilmiþ bir özlemin
En sesli hali..
Býrak en ýslak yerinde kalsýn kirpiklerim..
Ne de olsa gözlerin,
Memleketime güneþ diye çöker her sabah.

Þimdi üzerinde görmek istemediðim
O siyah elbiseni giyin..
Acýyý da kondur yüzüne.
Ve çýk karþýma..
Alýndan öpmeye hazýr yüreðim
Çýðlýk çýðlýða haykýrsýn adýný..
Ve sýkýysa sus,
Adýnýn yanýna adýmý yanaþtýrýp
Biz olduk dediðimde..

Susmaný da sevdamýza katarken,
Ölümün en süslü haliyle geleceðim sana.
Öksürüklerimi boðazýma ilmekleyip
Son kez adýný adýma yanaþtýracaðým..
Seni seviyorum diyeceðim..
Ve bir özür dileyeceðim senden..

Seni seviyorken hiç kavga etmedik sevgili,
Ama sen siyahý giydikçe,
Ben her defasýnda beyaza özendim..
Giyindim sevdayý..
Ölüme düþürdüm yüreðimi.
Cenneti beklerken gözlerinde,
Cennetin bir köþesinde,
Seni Elif ile karþýlayacaðýz..
Ellerim Elif'in buðday saçlarýný okþarken,
Ben gözlerinin kahvesinde,
Cenneti kana kana içiyor olacaðým..


07 / Ocak / 2010

Ýsmail Sarýgene