ani aþklarýn bir sonucuyum
uzun aþk sýrasýnda sonuncuyum
gözlerin gülümsesin derken
bakýþlar git diyor

vazgeçemem kalmaktan

düþürülen umutlarý topluyorum
tenhalarda ceplerime dolduruyorum
bir avuç alýp, seni düþünecekken
gerçekler unut diyor

vazgeçemem hatýrlamaktan

yansýmalarýn kelimelerime düþüyor
birkaç cümle birikip, kulaklarýna ulaþýyor
daha en güzellerine sýra gelmemiþken
dudaklar sus diyor,

vazgeçemem anlatmaktan.

kulaklarým sana alýþmýþ,
artýk her ses yabancý
güzel bildiklerime hüzün bulaþmýþ,
artýk her güzel,yalancý
kalan, sadece boynu bükük kalbim,
ve sana adanmýþ bir sancý
çok aðrýtýyor,
tam da nefret edecekken

hayýr,

vazgeçemem sevmekten.