Sen bu kentten giderken
Beni kendinle götürme...
Desem de bir yanım elbet gidecek seninle
Elbet sabah rüzgarı o kadar tatlı tatlı değmeyecek yüzüme
Ya da çayımdan aldığım ilk yudum
Damağımda o şekerli tadını vermeyecek

Giderken beni kendinle götürme
İçimde içinde olduğum baharın çiçekleri öyle rasgele serpişip
Gökkuşağı gibi dağılmayacak yüreğimde belki de

Sen giderken
Gülün dikenine öyle bir dolanacak ki gönlüm
Sen farkına bile varmadan ben kanayacağım için için
Sana tut ellerimi desem
Dayanamayıp "kal" diyebilirim
En iyisi sen ben kendimde değilken git
Ya da benden hiç gitme...