Sen bu kentten giderken
Beni kendinle götürme...
Desem de bir yaným elbet gidecek seninle
Elbet sabah rüzgarý o kadar tatlý tatlý deðmeyecek yüzüme
Ya da çayýmdan aldýðým ilk yudum
Damaðýmda o þekerli tadýný vermeyecek

Giderken beni kendinle götürme
Ýçimde içinde olduðum baharýn çiçekleri öyle rasgele serpiþip
Gökkuþaðý gibi daðýlmayacak yüreðimde belki de

Sen giderken
Gülün dikenine öyle bir dolanacak ki gönlüm
Sen farkýna bile varmadan ben kanayacaðým için için
Sana tut ellerimi desem
Dayanamayýp "kal" diyebilirim
En iyisi sen ben kendimde deðilken git
Ya da benden hiç gitme...