ANAM; BABAM


Anam; Babam

Hiç gelmeyecekler sandýn biliyorum
Baba aç kollarýný iþte ben geldim
Görme sen gözüm yaþýný siliyorum
Gözyaþý görmedin ama belki bildin

Dokunamadým gözlerimle okþadým
Yüreðim atýyor içime sakladým
Ben seninle birlik rüyalara daldým
Yanýnda dik oldum ayrýlýnca saldým

Akmayan gözyaþlarým anneme verdim
Hep annemi bekledin sana getirdim
Yanan yüreðine bir yudum su verdim
Sen bana can verdin ben gönlümü verdim

Sen sanma sakýn attýk seni hapsettik
Sözlerinde, düþlerimizde hissettik
Elimiz kolumuz baðlandý seyrettik
Can evime taþ basýp dualar ettik

Babamý tutamaz olduk kaçýp gider
Biliriz biz sensiz gözyaþlarýn döker
Ev sensiz duvarlar üstüne çöker
Sen yoksun ya yetim gibi boyun büker

Sensiz sabahlara uyanmak çok zormuþ
Senin sevgin onun yüreðinde kormuþ
Sensiz evden diþi sinek geri durmuþ
Kolay mý iki can yarým asýr olmuþ

Haydi durma çýk gel hasretleri bitir
Evlatlar torunlar bir araya getir
Börekler yap çoðu artýr azý yetir
Evde bozulan düzeni sen deðiþtir

Gözlerimiz yolda seni gözler olduk
Düþtük kalktýk seni yanýmýzda bulduk
Kucaðýnda büyüdük seninle doyduk
Sen bize deðil bizler sana kaybolduk

Cebirin Defteri ; 10,Mart, 2010 ; Kütahya