HÜRMETEN


Sönmeyen ateþ nasýl bir þey, içimde kor
Sevilmeden sevmeyi bilsen, nasýlda zor
Olamayan aþk nasýl yaþanýr, gel bana sor
Ýçimde tutuþan ateþin alevi, al deðil mor

Ben aþýk olmuþun gözlere desem de
Dilden dökülen sözler yakan bilsem de
Yüreðimde iz silemem aklýmdan silsem de
Ýçim kan aðlar durur, gülüyor görünsem de

Sende bilirsin sevilmeden sevmenin acýsýný
Çekersin sende bir saplanýp çýkanýn sancýsýný
Pamuk ipliðine baðlý atmýþsa demir kancasýný
Ýp kopar sana býrakýr acýsýný, bilir yara açmasýný

Sevgililer günüymüþ benim neyime dersem
Sevenlere sevilenlere hürmetim var dersen
Sevenim yok desen sevdiðine gül versen
Sevenlere hürmeten bir gün gülüversen

Cebirin Defteri; 12,Þubat,2010 ;Kütahya