İYİ Kİ VARSINIZ...

“Belki ufak tefektirler;fakat yüreklerini sığdıramazsınız dünyaya.”

Hala iyiler var aramızda...
Şükür ki var...
O iyi insanlar sayesinde umutlarımızı canlı tutabiliyoruz.
Hala kendini düşündüğü kadar başkalarını da düşünen -kelimenin tam
anlamıyla- iyi insanlar dolaşıyor aramızda.
Henüz şairin “iyi insanlar iyi atlara binip gittiler” mısraı tam gerçekleşmiş değil.
Belki hazırlıklarını yapıyorlar,atlarını eyerliyorlar,belki aramızdan çekip gitmek için
acele de ediyorlar;fakat şimdilik buradalar.Bir vakit daha burada olacaklar.
Olmalılar...
Daha bitmedi yürüyüşleri,daha bitmedi koşuşturmaları,daha sona ermedi görevleri.
Onlar ki...
Açılmayan kapıları tıklatırlar,
Hal hatır sorulmayan yüzlere gülümserler,
Tütmeyen baca gördüler mi içleri ürperir.
Onlar ki...
Bırakın birilerini üzmeyi; kuşları,çiçekleri,hayvanları bile üzmekten kaçınırlar.
Belki sıradandırlar; yalnız farklılardır.
Belki ufak tefektirler; fakat yüreklerini sığdıramazsınız dünyaya.
Belki biraz ürkek,hatta kokaktırlar; lakin yiğitliklerinden bahsedilse destanlar
oluşturmak icap eder.
Kimdir bunlar diyorsanız,göz atın şöyle bir çevrenize.Fazla uzakta değil onlar,
yanı başınızdalar,gölgeniz kadar yakınınızda.
Şu kış gününde kuşlar için buğday taneleri atarlar onlar.
Yetimlerin başlarını okşarlar.
Hayır için açılır ağızları.
Yollardaki taşları kenara taşırlar.
.....
İyi insanlar var hala aramızda.
İyi ki varlar.
Olmalılar.
“İyi atlara binip gitmemeliler”, eyerlerini çözmeliler;bir süre daha aramızda
kalmalılar.