bir güneþ çýksa da kurutsa ýslaklýðýmý
savaþ meydanýndayým ayaklarým gitmiyor ileri
kurþunlarýndan kafamý kaldýramýyorum
kelimeler düþman
düþman gözlerin..
biri gelse kurtarsa dayanamýyorum
yaralýyým,ölecek gibiyim,ölemiyorum..
bir siperdeyim öylece yatýyorum
dinliyorum ama gelmiyor hiç bir ses
karanlýk basýyor her yanýmý
ölecekmiyim?
kelimeler düþman
düþman gözlerin..
bir tel örgüden geçip gitmek var özgürlüðe
aklýma geliyor oyuncaklarým
eski model bir düðün arabasý hayal ediyorum
gözlerim kararýyor
ölecekmiyim
bir bomba atýlýyor en iç organlarýma
en içten en dýþa daðýlmak nasýl bir þey görüyorum
rüyamý gerçekmi kestirmek zor
el sallayan bir anne görüyorum uzaklardan
bir uðultu kopuyor kulaðýmda
bir þiir geveliyorum dudaðýmda
gökyüzünü böyle derin görmemiþtim hiç
mavinin en koyusu ile siyahý birleþiyor
ölecekmiyim?
kelimeler düþman
düþman gözlerin..