-Kambur merhaba.Gene ben geldim. Bakalým beni tanýyabilecek misin ? Öyle ya,aradan altý aydan fazla bir süre geçti…
-Tanýmasýna tanýdým da,çok deðiþmiþsin tabii ki. Kýyafetin, saç þeklin, sakalýn eskisinden oldukça farklý. Süreyi niçin bu kadar uzattýn?
-Anlatacaðým hepsini. Neden gelemediðimi açýklayacaðým. O zaman sen de bana hak vereceksin.
-Ýstersen fazla vakit geçirmeden anlatmaya baþla! Biliyorsun süremiz ortalýk aðarýncaya kadardýr.
-Þu süre sýnýrlamasýna da bozuluyorum! Ortalýk aðardý mý sözümü bile tamamlamama izin vermeden sonlandýrýveriyorsun görüþmeyi. Acelen ne? Yoksa buradaki iþlerin bittikten sonra, baþka bir yere daha çalýþmaya mý gidiyorsun? Yani ek iþ falan…
-Boþ laflarý geçelim…En son, yanlýþ hatýrlamýyorsam O’nun sana ihanetinden söz etmiþtin. Olanlarý unuttun mu, O’nu affettin mi?
-Evet,çünkü ya affedecektim ya da…
-Evet ya da?
-O ihtimali söyleyerek yaþadýðým güzellikleri gölgelemek istemiyorum. Býrakalým böyle kalsýn. Ýlk gördüðüm günden beri bana O’nun bir bakýþý yetiyor .
-Büyük-küçük her yangýný baþlatan ufacýk bir ateþtir;her aþký baþlatan da masum bir bakýþtýr.
-Aynen öyle !
-Sen bilirsin, ama kendini aldatýyor olmayasýn! Bak, bir düþünür “en kolay þeyin bir insanýn kendini aldatmasý” olduðunu söylüyor;oysa ben aksi kanaatteyim. Çünkü kiþi kendini aldatmýþ gibi görünse bile aldatamadýðýnýn farkýndadýr.
-Orasýný karýþtýrma kambur! Benim de sabrýmý taþýrma! Gelir gelmez bir kýlçýk attýn gene…
-Tamam,özür dilerim. Ben hatalýyým. Sen konuþ.
-Yeni bir iþe girmek üzere olduðumu söylemiþtim. Girdim. Gece gündüz demeden çalýþýyorum ve de eski iþimden çok fazla da para kazanýyorum. Beyaz eþya üzerine faaliyet gösteren bir þirket. Baþbayii durumunda. Muhasebe iþlerinde onlarca eleman çalýþýyor. Avantasý da bol.
-Yolsuzluk yani.
-Nasýl kabul edersen. Bizim büroda olanlarýn hepsi bu avantadan payýný alýyor. Ýlk girdiðimde hiçbir þeyin farkýnda deðildim, ama bir ay sonra durumu kavradým. Avantalardan bana da pay vermek zorunda kaldýlar. Bir araba ve bir ev aldým bile. Gerçi biraz borç var, ama önemli deðil.
-Yeni evinize taþýndýnýz mý? Karýn sevinmiþtir.
-Evi O’na aldým, karýma deðil. Karýmla da karþýlýklý oturduk ve boþanma konusunda onu ikna etmek için saatlerce konuþtum. “Hayýr”dan baþka söz çýkmýyor aðzýndan.
-Karýndan boþanýp O’nunla mý evleneceksin?
-Evet. Çünkü O da haklý olarak benimle evlenip, geleceðini garanti altýna almak istiyor. Þu anda karým buna razý olacak gibi görünmüyor. Hele arada baþka bir kadýnýn olduðunu bilmesi bu kararlýlýðýný daha da artýrýyor. Ben de bu yüzden zaman zaman umutsuzluða kapýlýyorum.
-Umutsuzluk çürük bir meyvedir. Sakýn yeme, çöpe at gitsin.
-Bu tavsiyeni tutacaðým. O nedenle de karýmdan kurtulmak için düþünce safhasýnda olan bir planýmý uygulamaya koyacaðým.
-Neymiþ bu plan?
-Karýmý ortadan kaldýrmak… Bütün ayrýntýlarýný düþündüm. Öldürme iþini evde yapacaðým. Dýþarýya göre daha az riskli çünkü.
-Öldürmekten ne kadar da rahat söz ediyorsun!
- Doðmak ne kadar doðalsa ölmek de o kadar doðal . Her canlý sonunda bir þekilde ölecek. Binlerce ölüm çeþidi var ve karýmýnki de benim düþündüðüm gibi olacak.
-Nasýl olacak?
-Uyurken kafasýna sert bir cisimle vurup bayýltacaðým. Ellerini ve ayaklarýný baðlayýp, aðzýný bantlayacaðým. Banyoya götürüp öldüreceðim, cesedini parçalara ayýrýp kimsenin bulamayacaðý bir yere gömeceðim.
-Sanýrým son günlerdeki parçalamalý cinayet haberleri sana bu ilhamý verdi.
-Ýlgisi yok. Akýllýca, hatasýz bir plan olmalý diye bu yöntemi düþündüm. Kararlý ve cesur davranmalýyým.
-Gerçekten böyle bir þey yapar mýsýn, karýna hiç acýmaz mýsýn? Unutma, cesaret akýlla birlikte deðilse,her an felakete dönüþebilme ihtimali vardýr.
-Anlattýðýma göre,yapacaðým demektir. Acýmaya gelince, tam tersine onu gebertirken zevk bile alacaðým.
-Demek ki; “her insan güzellikleri yýkma,var olanlarý yok etme potansiyeline sahiptir” sözü boþuna söylenmemiþ!
-Karýmdan nefret ediyorum.
-Nefret kiþinin metabolizmasýný allak bullak eder; ruhunu ise öldürür. Nefret eden insandan da her þey beklenir.
-Kambur susadým,bana bir bardak su ver!
-Bende bardak yok. Ama her taraf su dolu. Biraz ileriye git ve avuçlarýnla bu derecikten aldýðýn suyu iç.
-Baþka da çare yok, galiba öyle yapacaðým. Burada iki tane merdiven var: Biri aþaðýya, diðeri yukarýya doðru. Ne var merdivenlerle çýkýlan ve inilen yerlerde?
-Ýnilen tarafda daha burasý gibi dört kat var. Çýkýlan tarafý ise sormamýþ ol.
-Bu maðara beþ katlý mý?
-Daha da fazla olabilir, ama kullanýlabilir durumda olanlar beþ kat.
-Aþaðýya inebilir miyim? Ne olduðunu merak ediyorum. Ýzin verir misin?
-Veririm de,korkabilirsin. Benimle birlikte inmeni tavsiye ederim.
-Ben mi korkacaðým? Ýþte tek baþýma iniyorum. Sadece biraz karanlýk. Sesler duyuyorum. Ýndikçe sesler artýyor. Burada birkaç tane oda var ve her odada bir insan. Ýniltiler, çýðlýklar, baðýrmalar, küfürler…
-Bir an önce yukarý gelmelisin.
-Sözünü dinleyip geliyorum. Burasý korkunç bir yer.
-Uyarmýþtým seni.
-Aþaðýdakiler kim? O insanlarý hapise mi attýn, onlar senin esirin mi, yoksa onlara iþkence mi yapýyorsun? Bu inde baþka insanlar da var mý?
-Bu maðarada þu anda sen ve benden baþka insan olarak hiç kimse yok.
-Yalancý. Sana mý inanayým, gördüklerime ve duyduklarýma mý? Aþaðýsý insan dolu,insan…
-Zamaný gelince doðru söylediðimi anlarsýn. Zamanýmýz azalýyor. Anlatacaklarýn bitmemiþtir. Tamamla istersen.
-Anlatayým. Karýmý öldürüp parçaladýktan sonra cesedi bulunamayacak bir yere gömüp, kayboldu diye polise haber verecektim. Geçen gün iþten çýktýktan sonra cesedi gömebileceðim en uygun yeri bulmak için bir araþtýrma yaptým.
-Sen bu konuda kararlý görünüyorsun. En ince detayý bile düþünmüþsün.
-Kararlýyým tabii. Arabamla þehir dýþýna çýktým. Hava hafif yaðmurluydu. Issýz bir yer aradým. Saatlerce dolaþtýktan sonra hava karardýðýnda bir orman kenarýna geldim. Ýn cin top oynuyordu. Asfalt yoldan bir toprak yola saptým. 30-40 metre ilerde durdum, torpido gözündeki el fenerini alýp arabadan indim. Yaðmur þiddetini artýrdýðý için yerler çamur içindeydi. Fenerin ýþýðý karanlýðý delmeye yetmiyordu. Feneri söndürüp etrafý dinledim. Yaðmur damlalarýnýn sesinden baþka bir þey duyulmuyordu. Gökyüzündeki koyu yaðmur bulutlarý ortalýðý simsiyah yapmýþtý. Buranýn en uygun yer olduðunu düþünüyordum ki birden korkunç bir þey oldu. Sanki binlerce flaþ ýþýðý ortalýðý aydýnlattý. Çatala benzeyen yüzlerce ýþýk vardý gökyüzünde. Bu ýþýklar biraz sonra yeryüzünde görüntüsüne hiç rastlamadýðým kocaman yaratýklara dönüþtü. Bu yaratýklarýn bazýlarý benim etrafýmý kuþatýrken bazýlarý da üzerime doðru hücum ediyordu. Bir çýðlýk attým, çýðlýðýmý korkunç bir gök gürültüsü izledi. Arka arkaya dört-beþ patlama sesi duydum.Kulaklarým saðýr olmuþtu adeta. Derken ortalýk derin bir sessizliðe büründü, ama þimdi de gözlerim görmüyordu. Tir tir titremeye baþladým. Diþlerim birbirine vuruyordu.
-Biraz ara ver istersen. Çünkü þu anda da iyi görünmüyorsun. Olayý yaþar gibisin. Git su iç,gel.
-Tamam.
-Nasýl oldun? Anlatabilecek misin?
-Evet, çünkü en kötü tarafýný geride býraktýk. Gözlerimin açýk olup olmadýðýný kontrol için elimle gözkapaklarýmý kaldýrdým, açýktý ama göremiyordum. Neden sonra feneri yakmak aklýma geldiyse de elimde fener yoktu. Düþürmüþüm. Eðilip çamurlu suyun içinde ellerimle bir süre aradým. Bu arayýþ fazla sürmedi, yani þansým varmýþ hemencecik buldum. Feneri yakýp arabanýn yanýna gittim, içine oturup kendime gelmek için bir müddet bekledim. Arabada oturma sürem ne kadar,doðrusu bilmiyorum. Ormanlýk arazideki sarý çamur ayakkabý ve pantolonumun paçalarýný kirletmiþti. Buna hiç aldýrýþ etmeden eve gittim. Karým ve çocuklar uyuyordu. Yani ne halde olduðumu kimse görmemiþti.
-Bitti sanýrým.
-Bitmedi daha var,hem de çok var anlatacaklarým.
-Ama þimdi anlatamayacaksýn dostum. Kusura bakma,birazdan güneþ doðacak. Sana güle güle.
-Kambur,yani kibarca beni kovuyorsun! Öyle olsun. Hoþça kal…