-Merhaba Kambur.
-Merhaba. Nasýlsýn?
-Ýyi olmaya çalýþýyorum. O’nu kaybedeli altý ayý aþkýn bir süre oldu. Geçen zaman acýmý azaltmadý, aksine artýrdý. Her yerde O’nu görür oldum. Alçak ölüm, O’nu benden kopardý. Bu aralar, ölüm üzerine çok düþündüm. Galiba ölüm her þeyin sonu ve ben ondan korkmaya baþladým.

-Ölümün “bitiþ” olduðunu düþündüðümüz sürece ona karþý olan korkumuz katlanarak artacaktýr. Gel, ölümü kýsa bir süre unutup daha rahat konulardan bahsedelim.

-Ne gibi?
-Mesela, iliþki kurduðun bankacý bir haným vardý. Uzun bir süredir ondan söz etmedin. Unuttun mu, iliþkiniz mi bitti?

-Ýkisi de deðil. Bu ara olaylar öylesine hýzlý geliþti ki o konuya sýra gelmedi. Bu bayan gerçekten dört dörtlük. Çok iyi anlaþýyoruz. O bana oldukça sýcak davranýyor, yaþadýklarýmýn etkisi ile ben ona karþý biraz mesafeli duruyorum. Daha doðrusu bu iliþkinin ona ya da bana zarar vermesinden çekiniyorum.

-Gülü istiyorsun, ama koparýrken eline dikenlerin batacaðýndan korkuyorsun. Bir kere daha düþün! Çünkü galiba sen o gülü gerçekten istemiyorsun.

-Hayýr, hayýr.Yanýlýyorsun. Ben onu gerçekten istiyorum. Böylesine mükemmel, çekici bir kadýn istenmez mi?

-Ýnsanlarý övmekte aþýrýya gitme. Çünkü gerçek zannedip hemen benimserler ve de seni beðenmemeye baþlarlar. Bugünün yaðcýlarýnýn yarýnýn aþaðýlýk adamlarý olarak görülmesinin nedeni budur.

-O, her türlü övgüyü hak ediyor. Yüzü güzel, konuþmasý güzel…

-Her yüzü güzel olan ya da aðzýndan güzel sözler dökülen güzel insan deðildir; güzel insan, aklý ve eylemleri güzel olandýr.

-Bu gün senin aksiliðin üzerinde. Her söylediðime muhalefet ediyorsun. Hani rahat rahat konuþacaktýk? Gereksiz yere gerginlik yaratýyorsun.

-Bazen kendimi tutamayýp hoþ olmayan davranýþlarda bulunabilirim veya hoþa gitmeyen sözler söyleyebilirim. Üstelik bu davranýþ ve sözlerim yanlýþ da olabilir. Çünkü sonuçta ben de bir insaným.

-Kambur, bu tür konuþtuðuna göre, galiba bulunduðumuz statüleri deðiþtirdik. Yoksa kendi yerine beni mi hazýrlamaya karar verdin.

-Ne münasebet. Sadece benim de yanlýþ yapabilme hakkým bulunduðunu anlatmak istedim. Yerimi sana vermek gibi bir niyetim olmadý, olamaz da. Çünkü henüz çýldýrmadým!

-Hakaret ediyorsun. Hem ne demiþler, “büyük lokma ye, ama büyük konuþma”. Zamanýn ne getireceði belli olmaz.

-Konuþmayý bu þartlarda sürdürmemiz çok zor olacak. O nedenle gel, alttaki görüntü katýna gidelim.

-Ne yapacaðýz orada?

-O’nun ve karýnýn günlüklerinden bazý parçalar okumaný istiyorum. Ayrýca bir kiþinin görüntüsü daha eklenmiþ. Seni ilgilendiren bir kiþinin…

-Tamam, gidelim. Lambayý alayým mý?

-Evet al!

-Görüntü nereye eklenmiþ?

-En son odaya.

-Kimin görüntüsü acaba?

-Geldik iþte. Sorma da kendi gözlerinle gör.

-Bu O’nun sevgilisi. Demek ki en sonunda cezasýný buldu alçak. Bir de utanmadan O’nun yanýna oturmuþ. Kaldýr oradan onu Kanbur!

-Bunu yapamayacaðýmý biliyorsun.

-Öyleyse dur da þuna bir tekme atayým!

-Sakýn yapma! Bir faydasý olmaz. Ayaðýný duvara vurmakla kalýrsýn.

-Ahhh, ayaðým!

-Sana söylemiþtim.

-Ne oldu, O’nun sevgilisinin görüntüsü neden buraya geldi?

-Çünkü adam olanlarý bir türlü hazmedememiþ. O’nunla olan iliþkisini herkes öðrendiði gibi bir de cinayetle suçlanmasý nedeniyle ailesinin, akrabalarýnýn, hatta dostlarýnýn yüzüne bakamaz olmuþ. Davada onu savunmak için arkadaþlarýnýn avukat tutma teþebbüslerini bile reddetmiþ. Sonunda da hapishanedeki koðuþta kendini asarak intihar etmiþ.

-Ýyi olmuþ. Cezasýný bulmuþ.

-Bu ceza biraz fazla olmadý mý?

-Az bile.

-Tabii böylece mahkemedeki cinayet ile ilgili dosya da kapanmýþ oldu. Artýk rahat
olabilirsin. Þans bir kere daha sana güldü.

-Göreceðimizi gördük. Artýk gidelim buradan.

-Günlüklerden parçalar okuyacaktýk.

-Buradan benim yazýlanlarý okumam imkansýz.

-Öyle ise ben okuyayým, sen de dinle.

-Olur.

-Baþlýyorum okumaya.Karýn ilk tanýþmanýzda günlüðüne þu notu düþmüþ: ”Bu gün vereceðim karar hayatýmýn tamamýný þu veya bu þekilde etkileyebilir. O nedenle önce zihnimin biraz dinlenmeye ihtiyacý var. Ýyi düþünmeliyim. Kolay deðil, bir ömür geçirmek zorundasýn seçeceðin kiþi ile. Bir genç ile tanýþtýrdýlar beni. Uzun uzadýya sohbet ettik. Üç saat konuþmuþuz, ancak bana üç dakika gibi geldi. Güleryüzlü, zeki, kibar birisine benziyor. Biraz iddiacý, fakat bu özelliði artý hanesine yazýlabilir; çünkü iddiacý tipler daha baþarýlý olabiliyorlar. Ondan etkilendim mi? Ýtiraf ediyorum: Evet. Bu nedenle büyük bir ihtimalle de kararým olumlu olacaktýr. Ya sevgi, ya aþk? Onlardan bahsetmek için çok erken. Belki ileride…”

-Karýmla ilk tanýþmamýzý hatýrlýyorum. Ona üç dakika gibi gelen görüþme süresi, benim için çok uzundu.. Hem o söylediði aþk ve sevgi de hiç olmadý ki…

-Evliliðinizin ilk zamanlarý: “Evleneli iki aydan fazla olmuþ. Zaman akýp gitmiþ.
Buluþmalarýmýz, istemeye gelme, niþan, düðün derken sonunda evimin kadýný oldum. Mutluyum, kocamý çok seviyorum; hislerim yanýltmýyorsa, o da beni. Evet demekle ne kadar isabetli bir karar verdiðimi þimdi anlýyorum. Dilerim bundan dolayý ömrümün sonuna kadar hiç piþmanlýk duymam. Her þey bir rüya gibi. Allahým ne olur bu rüya hiç bitmesin!”

-Karýmýn gördüðü o güzel rüyayý nedense ben hiç görmedim.

-Birkaç yýl sonra: ”Dün oðlumun birinci yaþ gününü kutladýk. Anlayacaðýnýz telaþ vardý. Çok istememe raðmen zaman bulup da bu önemli günde sana bir þeyler yazamadým sevgili günlüðüm. Azýcýk bir gecikme oldu iþte… Oðlum daha çok küçük, ama gene de yüzü babasýna çok benziyor. Çocuðumu aþýrý denebilecek bir tutku ile sevmemin nedeni acaba bu benzerlik mi? Oðlumla ilgili hayallerim ve hedeflerim var. Yatýp kalkýp oðlum için neler yapabileceðimi düþünüyorum. Bunlarý düþünmek bana zevk veriyor. Yapacaklarýmýn hayallerine dalýp gittiðim çok oluyor. O yüzden kocam bir þey söylediðinde bazen duymayabiliyorum. Çünkü ben o sýrada baþka bir dünyada yaþýyorum.”

-Benim yaþadýðým dünya da onunkinden baþka bir dünya idi.

-Yýllar yýllar sonra: ”Bu adama verdiklerim için çok piþmaným. Yýllardýr bana çektiriyor. Çektirmek ne kelime iþkence ediyor. Yaptýklarý yetmezmiþ gibi bir de sevgili bulmuþ. Ne evle, ne benimle, ne çocuklarla ilgileniyor. Suçlu olduðu için kendisine bir þey yapacaðýmdan þüpheleniyor. Yaptýðým yemekleri bile yerken dikkatli. Ben ve çocuklar yemeðe baþlamadan tek bir lokma bile aðzýna koymuyor. Oysa benim bir kötülük yapma niyetim asla yok. Asýl korkmasý gereken benim; artýk ondan her þeyi bekleyebilirim. Aklým çok karýþýk. Uyuyamýyorum, saðlýklý düþünemiyorum, garip garip þeyler görüyorum. Tanrým çok zordayým ve çaresizim!”

-Bahsettiði olaylar, onu öldürmeyi planladýðým günlerle ilgili.

-Akýl hastanesinden döndükten sonra: “Beni hastaneden çýkardýðý için kocama minnettarým. Üstelik bana karþý eskisinden çok daha iyi davranýyor ve sorunlarýmla da ilgileniyor. Çocuklarým benden uzaklaþtýlar; bu yüzden çok üzülüyorum. Onlarý tekrar kazanmak için ne yapmam gerektiðini ise bilmiyorum. Ýyiyim diyorum ama çok ciddi ruhsal sorunlar yaþadýðýmýn farkýndayým. Hortlaklar, kötü ruhlar hep peþimdeler. Biliyorum, çok kötü þeyler olacak. Olmasýný bekliyorum. Bu kötü þeyleri engellemenin çarelerini düþünüyorum. Ya çocuklarýma bir þey olursa? Çocuklarým yaralanýr, sakat kalýr ya da ölürlerse… Bu kötülüklere ben neden olduysam! Offf Tanrým…”

-Çocuklar annelerinin deli olmasýný bir türlü kabullenememiþlerdi.

-Ýntihar etmeden kýsa bir süre önce: “Aylardýr bende bir deðiþiklik yok. Belki de her þey eskisinden daha kötü. Istýrap çekiyorum. Aptal gibi dolaþýyorum. Kötü ruhlar iþi iyice azýttý. Üzerime üzerime geliyorlar bazen. Bu dünyamý zehir ettiler. Öyle ki bunlar insanýn peþini öteki dünyada bile býrakmazlarmýþ. Onlardan hiç olmazsa öteki dünyada kurtulmanýn yolunu kocam bana anlattý. Deneyebileceðim tek yolu gösterdi. Bu iyiliði bana neden yaptý anlayamadým, ama belki de acýmýþ, merhamete gelmiþtir. Evet ben bu yolu denemeye karar verdim. Beni affedin sevdiklerim! Elveda…”

-Hayatýna son vererek acý ve korkularýný da sonlandýrmýþ oldu.

-Karýnýn günlüðünden çok az bir kýsmýný sana okudum. Detayýný da öðrenmek istersen, baþka bir gün okuyabilirim.

-Aman detayý eksik kalsýn.

-Sen bilirsin. Þimdi de O’nun günlüðünden biraz okuyalým.

-Olur.

-Seninle tanýþmadan önce yazdýklarýndan bir bölüm: ”…artýk karanlýklarý sever oldum;halbuki önceleri nefret ederdim. Saklamak istediklerimi gömebileceðim ve görüþmek istemediklerimden kaçabileceðim en güvenli yer… Sessiz, dinlendirici , sorgusuz… Ben, baharýn kýzýydým, bahar gibi canlýydým… Þimdi ise karanlýklarýn kýzýyým. Halimden yakýnmýyorum, piþmanlýk ise hiç duymuyorum. Umutsuzluðumu öfkeye dönüþtürmesini becerdim. Baharýmý karanlýk yapanlarla alay ediyorum, onlarla adeta oynuyorum. Onbeþ yaþýmda iken bana felaketi yaþatan erkeðin hemcinslerinden hesap soruyorum. Uzaktan akrabamýzdý. Ondokuz yaþýndaydý, yani benden büyüktü. O nedenle abi derdim ona. Zaman zaman arabasýyla beni gezdirirdi. Gene bir gün birlikte gezmeye çýktýk. Bir piknik alaný gibi yerde arabayý park etti. Ýndik ve çimenlerin üzerine oturduk. Bizden baþka etrafta hiç kimse görünmüyordu. El þakasý yapýyorduk birbirimize. Elimi tuttu, beni kendisine çekip kucaðýna oturttu. Dakikalarca böyle durduk. Bu durum hoþuma gitmedi deðil, ama ya sonra ben istemediðim halde bana sahþp olmasý?... Baðýramadým bile, her þey kýsa bir sürede olup bitti. Benimle yaþým tuttuðunda mutlaka evleneceðini söyledi. Bir sene sonra askere gitti. Askerden döndüðünde ben onsekizime girmiþtim. Babasý ona bir market açtý. Burayý iþletmeye baþladý. Defalarca bana evlenme teklif etti; kabul etmedim. O yaptýðý þey dolayýsýyla kendimi devamlý aþaðýlanmýþ hissediyordum ve bunu bana yapan bir insanla artýk beraber olamazdým.”

-Bu olaydan benim haberim yok. Çünkü bana bu konuda hiçbir þey anlatmadý.

-Sana iþ için geldiði günden sonra yazýlanlardan bir bölüm: “Bir iþe girdim. Ýþ görüþmesi için gittiðim yerdeki müdür beni görünce adeta çarpýldý. Hayran hayran beni seyretti durdu. Bu erkekler ne kadar da aptal þeyler…”

-Demek ki ona olan hayranlýðýmý daha ilk günden fark etmiþ. Tabii sonra da benim aptallýðýmdan faydalanmýþ.

-Ýliþkiniz devam ederken: “Müdürle iþi ilerlettik. Birkaç kere birlikte olduk. Beni sevdiðine eminim. Ben mi? Ben ona karþý ayný duygular içinde deðilim. Çok kýskanç bir adam. Sanki ben onun tapulu malýymýþým gibi davranýyor. Bazen çok da sýkýcý olabiliyor.”

-Evet, onun da fark ettiði gibi sevmiþtim, hem de çok. Hâlâ da seviyorum…

-En son sevgilisi ile tanýþtýktan sonra: “Sevemem diyordum, erkeklerden nefret ettiðimi düþünüyordum, onlarý bir oyuncak gibi görüyordum; ancak yanýlmýþým. Bu adamý gerçekten sevdim. Evli olmasý bile benim için sorun teþkil etmiyor. Bir otomobil kiralama þirketi var, ekonomik durumu iyi sayýlýr. Gerçi kötü de olsa ona karþý hissettiklerim deðiþmezdi. O lanet herif ise, þimdilerde para içinde yüzüyor, ne istersem yapmaya hazýr; fakat ben ondan tiksiniyorum. Ondan bir kurtulabilsem…”

-“Lanet herif” dediði herhalde ben oluyorum!

-Sanýrým.Son olarak bir de ölmeden bir gün önce yazdýklarýndan okuyayým: “Kaçýyorum, kaçýyorum, kaçýyorum… Nereye kadar, ne zamana kadar kaçacaðýmý bilmiyorum. Kurtulmak istiyorum o adi adamdan! Gözümle görmedim, fakat peþimde olduðunu hissediyorum. Birden bire karþýmda dikiliverecek sanýyorum. Katil ruhlu bir alçak o. Ondan korkuyorum, hem de çok! Çýldýracaðým. Son günlerimi yaþýyormuþum gibi bir his var içimde. Dilerim hislerim beni yanýltmýþ olsun. Ölümüm onun elinden olmaz inþallah…”

-Yeter artýk, yeter, yeter!.. Çizmeyi aþýyorsun pis bunak. Beni aþaðýlayan cümleleri okurken zevkten dört köþe olyordun. Sen þeytanýn ta kendisisin alçak kambur!...

-Benim için söylediklerin doðru olabilir. Ya sen? Sen de benden bir gömlek üstünsün! Bu günlük de bu kadar. Git artýk!
-Sen demesen de zaten gidecektim.

***