Beklerim böyle her akþam
Yüreðim suskun, gözlerim sýrýlsýklam
Fecrin umutlarýnda hasreti ülfetle ve hüzünle ansam
Sinemden gitmiyor hicran, ruhum fevkalade aþkýn fýrakýna aðlarken




Hasrettiðin lütfun inayetine meftunum
Ne kadar çile yüreðimi kuþatsa da, aþkýna ramýn ve muhtacým
Geçti ömrüm, derdin devranýnda virane bir caným
Aþkýn hakikatine ve latif izlerine hayraným, onun yolunda seyyahým




Böyle hicran eleminden bilmem ki niye inlerim
Bir lahza olsun feyzin bereketinde zadeyim ve umutla beklerim
Nefesin müddetine kefilim, mizan için halime þimdi bilmem ki ne söylerim
Kalbim için inþirah dilerim, gönül kapýmýn açýlmasýný murat eder, öyle göçerim




Sanmayýn dile gelen kelamýn akseden nidasýný bir heves
ne bir gün gördüm ve ne de hazanýn hicranýnda umuttan vazgeçip ettim pes
Gönül bu ya, söz dinlemiyor evet, hakikat idrakim için en kutsi bir ses
Gözyaþlarým sesleniyor, sinem hasretle inliyor, ey hüzün ruhumda durmadan es




Ne kadar senden ayrý yaþasam da
Hayat elbette ölümlüdür, sevda ve aþkýn kalbimde yaþadýktan sonra
Ey yalnýzlým seslen þimdi hicrana, yüreðim artýk bir rahat ver durma vicdanýma
Gecelerin suskunluðu hiç uyutmasa da, halim takati býraksa da ey kalbim sen aðlama



Mustafa CÝLASUN