Sökülüyor sonuncusu da çıkmış dediğimiz dünyanın çivisi.Satmaz olmuş artık çivi tüm hırdavatçılar.Bulunamamış bir usta çakacak sökülenler yerine.Çekiç sapı düşmüş,boynu kırılmış çakılan çivinin...

Sağ elim un,

Sol elim arsız.

Sol elim kitap,

Sağ elim haram.

Taciz yakalar sol gözüm,

Çamurlu kaldırımda cinayete soyunmuş ceketim.

Taşlanmış mahrem duygularım,geneleve paspas edilmişim.



Bu vatan benim,

Bu vatan senin,

Bu vatan onun...

Düğün alayı olmadı mı alayınıza bu vatan?Hüzün denizinde boğulurken ağlamadı mı bu vatan?Vatanı vurmuş bir çocuk,bölücü mitinglerinde.Şehit etmiş vatanı bir adam, kör kurşun sayılan iki gözü gören kör.

Ben dilenci,sulh dileyen yaradandan.

Ben kelebek,yapraklar üzerinde dolanan.

Ben camı kırık gözlük,çerçevesi tahtadan.

Ben boş bir kovan,hala barut kokan...



Mülteci olmuş en aşina otlar bir dönümlük tarlada.

Muhbirlemiş kadı,kendini kadıya kesilen parmaktan kan çıkmamış.



Sol elim pas,

Avucum bir tutam çivi.

Sağ elim çekiç,

Sağ elim sulh...

Çakıyorum özgürlüğe,

Çakıyorum barışa,

Çakıyorum çivisi çıkmış hayata...

HAKAN ERKAYA