Bilmem hatýrlarmýsýn
Bindokuzyüz bilmem kaçlarýnda zamanýn
Gönüllerimizin henüz acýyý tatmadýðý dilimlerinde
Yokluða, yasaða, engele ve hasrete inat, avaz avaz söylediðimiz
Bir Sultaniyegâh þarkýnýn nakaratýndaki coþku ile tutunmuþtuk hayata
“ Çal söyle benim þarkýmý sevdâlý sesinle “ diyerek tüketiyorduk saatleri
Güneþ daha bir sarý, ay daha bir beyaz mýydý sahiden !..
Çocuklarýn oyunlarý bir karnavalý andýrýrdý
Ekmekler daha bir ekmek kokardý katýksýz
Ne bilirdik istikbaldeki kokuþmukluklarýn tasallutunu
Sen ud’ unu alýrdýn eline acemi mýzrabýnýn heyecanýyla
Bana eþlik ederdin yaþarcasýna
En çok “Muhayyer” i severdin ve de “ Ýþte seni seven benim” i
Bir daha, bir daha, bir daha…
Beylerbeyi sýrtlarýnda sanki müptelâsý olduðumuz yazlýk bahçenin
Kýrýk dökük aðaç masalarýnda solfejini yapardýk þarkýlarýn
Ayný zamanda da aþkýn…
Akþamlarý “ Hüzzâm” fasýllarýný demlediðin tavþan kayý çay ile karþýlardýk
Bir sigara yaktýðýmda bütün keyfimi allak bullak ederdin ...
Sigara içme nasihatlarýyla…
Þimdi býraktým içmiyorum artýk emercesine müptelâsý olduðum zehri
Sevindin mi ?

http://ferahnak.wordpress.com/2010/08/01/anilar%e2%80%a6anilar%e2%80%a6/