MEKTUP


Mektup

Ümitsiz beklerim neyi nasýl derken
Hüzünlenir geceden gündüze beklerken
Zamaný zamansýzlýkla bahane ederken
Aþk beni tutsak edip hapsetmiþken

Elemimi gözyaþlarýmla süsleyemedim
Tükenmez bitmez sevgi dilemedim
Yüreðimde hançer sýzýný silemedim

Ýçimde fýrtýna uçar gider yetiþemedim
Ýltica bekler senden, sende göremedim

Cývýltýsý kuþlarýn sevdanýn yankýsýysa
Rüzgarlarýn dilinde çalan aþk þarkýsýysa
Eririm biterim ben kara sevdasýysa
Biter sanma iniltim aþk sancýsýysa

Anladým bir tanem sana sevdalandým
Umuda umutsuzlukla baðlandým
Yakan aþk ateþiyle daðlandým
Resimlerinde bakýþýnla oyalandým

Düþlerimle avunurum uzun geceler
Canýmý sýkýyor olsa da bilmeceler
Islatýr olsa da bedenden akan terler
Nefesim kurur dilimde durur kekeler

Uykusuz geceler aldýysa tutsak
Kurulan hayalleri yakýp yýktýysak
Aðlamak boþunadýr býkýp yýldýysak
Rüyalara inanýp bakýp kaldýysak

Aðaçlar su alýr dal verir çiçek açar
Minnet beklemez kimseden çýkar
Uyanmýþtýr sadece kýradan kaçar
Susamýþ yapraðýný topraða saçar

Topraktan alýp topraða verirsen
Akmayan gözyaþýn görebilirsen
Fýrtýnayý rüzgar ekip biçebilirsen
Aþkýma sen bir deðer verebilirsen

Cebirin Defteri ; 15,Aðustos,2010; Altýntaþ