Güneşler küsmüş bana, kandilleri kim takar
Yosun kusmuş pencerem, içeriye kim bakar

Girmeyenler göremez, yürekte tutulmayı
İstemem kimse tatsın, yürekte burkulmayı

Ne denir, nasıl denir, lâl oluyor cümle dil
Mâzîmin dehlizini, siliyor kanlı mendil

Soluğumda hırıltı, güne ait ne varsa,
Kundaklanmış âtime, hangi merhemi sarsa

Şakakların örsünde, dövülürken vicdanım,
Can çekişir ölemez, beddualı hicranım

Tutundum acılara, unuttum yürümeyi
Kaybetti dudaklarım, tek bûselik gülmeyi

Gerçeğim kâbuslarda, yalanları yaşıyor
Dünümü çalan sevdam, pervasız dolaşıyor


Şikâyet değil bu ses, varlığına işaret
Hissine müştak gönlüm, yok mu bana beşaret

Ne yaşarım bilirim, hepsi kendi nefsimden
Mahrum etme zikrini, günahkâr nefesimden

Başka kapı çalamam, utanırım arımdan
Bir damla su isterim, merhamet pınarından