“Bir kez olsun dünya gözüyle görebilseydim,

Sarýlsaydým boynuna, ondan sonra canýmý alsaydý Yaratan.

Kavuþmak mahþere kaldýysa gülüm, Azrail þimdi uðrasýn mekanýma.

Ha bir gün erken olmuþ, ha bir gün geç, nasýlsa bir gün ölmeyecek miyiz?"



Sen gelince aklýma,

Adýný haykýrýrým doðan güneþe.

Yediveren güllerinin açtýðý uçurum kenarlarýndan,

Aðýtlar yakarým, seni benden alan kör talihe.

Yaðmurlar altýnda ýslandýðýmýz aþk saatleri gelir gözümün önüne.

Tenimde ýpýlýk nefesini hissettikçe,

Kulaðýmda billur sesin yankýlanýr.

Cilveli sözlerin ve keskin bakýþlarýn aklýmý baþýmdan alýr.

Sen gelince aklýma,

Gel-git aklým hepten þirazesini þaþýrýr.

Elim ayaðýma dolaþýr kafam karýþýr.

Kim olduðumu, nerede ve niçin yaþadýðýmý unuturum

Ruhum, sanki bedenimle savaþýr.

Gözlerimi kapatýp, Hümeyra düþleri kurduðumda,

Güneþ Hümeyra’dan doðup Hümeyra’dan batýyor.

Zamaný durdurup, saatimi Hümeyra’ya ayarlýyorum.

Her sabah Hümeyra duraðýndan otobüse binip,

Hümeyra caddelerinde yolculuk yapýyorum.

Hümeyra’dan Hümeyra’ya seyr-ü sefer yapýyor deniz taþýtlarý.

Gemiler yolcularýný Hümeyra limanýna taþýyor,

Binbir renkli çiçekler, Hümeyra bahçelerinde açýyor

Aþký, sevdayý, özlemi çaðrýþtýrýyor Hümeyra yaðmurlarý.

Denizlerden, Hümeyra meltemleri esiyor.

Gazeteler Hümeyra’yý yazýyor,

Ana haber bültenleri Hümeyra haberleri ile açýlýyor,

Bahisler Hümeyra ile kapanýyor.

Pazarda hoþ kokulu Hümeyra çilekleri satýlýyor,

Paraya, pula Hümeyra resimleri basýlýyor.

Yer Hümeyra, Gök Hümeyra,

Hümeyra, sanýlmasýn ki bir rüya…

Sevginin adý, hayatýn anlamýdýr Hümeyra.



Vecdi Murat SOYDAN
04 Haziran 2010-Isparta