...
anladım geçmeyecek bu yara
dinmeyecek fırtına
kapanmayacak kapı
doğmayacak güneş
kırpılmayacak eski anılar
belleğin düşündüren geçmişinden
bir adım ileri gitmeyecek,
unutuluşlar arasında gezinişin..
celladım olmuş gülüşün
kaybetmişim kendimi
uçurum dibi çiçeğimsin;
her akşam sancıyla yeşeren
evlisin, gebesin, umutlusun
unutmadım demişsin bir dosta
sağol eksik olma
unutmayışını şükranla kabullendim
neye yarar
sevgilinin anılarında yaşamak
neye yarar
yaşayacak onca yer arasında?
ben seni kaybetmişim
kendimi kaybetmişim çok mu?
aşkınla sarhoştum yıllar boyu
şimdi şaraba sarılmışım
yolumu şaşırmışım
parçalanmışım binlerce benliğe
kime ne?
sana ölmek ne saadet!
her gün yok olmak evrenin tozunda
zamanı hayalinle doldurmak
geçmişi senle
geleceği sensiz
şimdiyi sessizce
kadehlere doldurmak
özlemek;
bitmesin istenen bir işkenceyi diriltmek
diyarı terk eylemek
gözlerini unutmamak için hiç bir göze bakmamak
gülüşünde ömrü eskitmek
vücudundan kovula kovula..