camlara bakıyorum
gözleri dolmuş
dokunsam akacaklar
yinede
adını yazıyorum,
ağlıyorlar...
saymadım
kaçıncı sabahtır bu
sensiz
sessiz
ve
ben
çaresiz...
saymadım çaresizliğimi
parmaklarımı sende unutmuşum
sayamadım,
korkuyorum her sensizlikte yüreğime attığım çentiklere bakmaktan,
çoğaldıklarından korkuyorum,
gittikçe çoğalacaklarından...
...
bu gün hava kapalı, sen uyuyorsun ve güneş doğmayacak... ben her sabah güneşten önce seni görmek için gözlerini açışına hazırol'da durduğum gibi bu gün duramıyorum ve küsüm yokluğuna!
uyu istersen, derin bir rüyaya dal ve ben olayım rüyanda ve öyle uzun sürsünki bu rüya "aman sabahlar olmasın!"
uyu,
ben gelesiye kadar açılmasın penceresi gözlerinin, perdesi açılmasın ve içeri sızmasın tek bir gün ışığı, demir kapılar olsun kirpiklerin...
...
şimdi,
bu demde bir bulut olmak vardı
başkaldırıp rüzgarlara
yolumu sana çizmek
yağmak kızıl güllerinin üstüne!
uykunun orta yerinde
yağmur sesi olmak vardı
damla damla
pencerende...
...
dilimin ucunda adın
çeviremiyorum
bir kuş gibi çırpınıyorsun
tutuklumsun,
tutkumsun...
yutkunsam uçup gideceksin dişlerimin arasından,
dilim
dudağım öksüz kalacak
boğazımın kuruluğunu adının suları ile dindiriyorum,
dolup taşıyorsun
akıyorsun;
iki taraftan iki deli nehir gibi göğüs uçlarımdan aşağı
mezopotamya oluyor sol göğsümün senli yeri
yokluğun kadar çorak
varlığın kadar bereketli...
"böyle bir sevmek görülmemiştir" diyor bir şarkının bir dizesi, gözlerimin pusu ile onaylıyorum...
...
cam kırılıyor bir yerlerde
can diyorum
canım diyorum
canım yanıyor
sarsak bir sabaha karşıda
bir kez daha seni özlemenin en can alıcı yerini geçtim derken vuruluyorum...
uyan,
yaralıyım,
kanıyorum...
bırak uyu dediklerimi,
ben gelesiye bekle dediğimi bırak,
uyan,
yıldız topla sar yarama...
sabah olmadan,
yıldızlar solmadan,
ben ölmeden ağır aşk kaybından,
uyan...
uyan,
buğulu camlarda adın akmadan...
...
a&m