Þimdi kalem
Senden yanadýr sevgili
Gülüþlerim imbatlarda gizli.
Ben, her dem aðlamaklýyým
Bize aðlamak düþtü…
Susmaz mýsýn? der birileri
Bir mermi, bir fidaný devirdiðinde
Susarým sevgili
Söküldüðünde topraðýn fideleri
Koparýrken hoyrat bir el düþleri…
Arama, yýkýlmýþ köhne sokaklarda seni…
Kömür karasý satýrlarýmdasýn
Susmuþumdur!
Okuma ki; þiirlerimde gülüþlerin aðlamasýn.
Bir uslu çocuk edasýyla
Durduðuna bakma denizlerimin
Ýçimde nice gemiler devrilir.
Buralardan yanýmýzda
Bir demli çayýn tadý kalacak muhtemel
Fesleðen kokulu akþamlarýn koynunda
Bir de sýzýsý yüreðimizde
Yakýtý; taþ ile insan olan
Ýnsanlýk hüsranda ah!
Ýnsanlýk hüsranda…
Býçak açmýyor gönülleri
Kalem þimdi
Senden yanadýr sevgili
Bize aðlamak düþtü…
Yaþlý bir çýnar gibi
Son kez kuþattýðýmda gözlerini
Aðlama! Sevin ki
Gözbebeklerim senlidir…
Ýçimde þeker yanýðý tadýn
Anma adýmý, tutma ellerimi sakýn!
Ve toplama nefesimi
Sevdam yayýlsýn
Küstüðüne bakma rüzgârlarýmýn
Ýçimde nice fýrtýnalar devþirir…
Sevgili
Bize susmak düþtü…
Bize susmak düþtü…


Nurcan Yalçin