Uyku titrer gözlerimin üstünde
Kapan! komutunu duyunca kirpikler
Gün ýþýðýna küs gecelerimde
Gözler bu emri ne kadar dinler?

Gözlerime sýðdýrýrým sevdiklerimi
Süzülür çevreme karaltýlar




Loþ ýþýðýn sesleri odamda
Hava þiirli
Hayal âlemim oyunumu heceler
Baþ rollerde sevdiðim ve ben
Uykudan sürgün, düþlere yakýn gecelerde
Mutlaka ölmeliyiz oyunun sonunda
Mutlaka ölmeliyiz sevgilim
Ölüp ölüp büyümeliyiz

Çünkü yaþamak küçültür kahramanlarý
Ölümse özletir yaþanan anýlarý




Vuslatsýz dramda bütün oyuncular ben
Sesleri de ben fakat yüzleri farklý
Hayatýmdaki boþluklarý doldururlar
Benim dilimden, hem benimle
Hem de birbirleriyle konuþurlar

Sevenleri ayýrmak günahtýr ya
Bolca günah yüklüyorum bir oyuncuma
Öyle adapte olmuþ ki rolüne
Katil elbisesi giyiyor üzerine
Ýçimdeki sen ile kalbimi kurþunluyorum
Kavuþmayý umudumdan uðurluyorum

Hasretin sancýsýndan doðmalýdýr aþkým
Bitmesin dediðim hasretimdir aþkým




Bizi ayýran kendime ah’lar yaðdýrýyorum
Bu düþte de kavuþamadýk diye
Zamanýmýn canýný kanatarak
Ayrýlýða adanmýþ yüreðimden aðlýyorum


Gelir apansýz yaðmur gözlerime
Sevdiðim helâlleþmek istediðinde
Uyku öncesi filmlerimde
Binlerce kez tekrarlanýr ayný sahne
Ýyi geceler sözcükleri yerine
Elveda replikleri doldururum
Sevdiðimin diline

Uzatýrým hayalimi uykumdan zaman çalarak
Aðlaya aðlaya uykuya dalmayý umarak




Hasret nimettir bana, vuslatsa hezimet
Oyunumun mutlu sonudur ayrýlýk
Ýsterse gözlerim hep uykusuz kalsýn
Kimse beni bu düþümden uyandýrmasýn
Hayalime dokunmayan gerçek bin yaþasýn



2011
Müjgân Akyüz/MAJ