Sermeden bir ezgidir suların zemzemesi
Sâni’nin yarattığı doğanın manzumesi
Hem çoktur yeryüzünde hem de aranan nimet
Dünya yaratılalı değişmedi miktarı
Sehhâr sühûnetine verebilirsek kıymet
Âb-ı hayât sebebi Kronos’un nektarı

Ezhar için servettir mevsimlerin şebnemi
Ra’şan ile şahlanır nevrûzların dönemi
Zerdüştü agâh eder bünyendeki afafın
Bereket sebebidir sayyibleri tavafın
Suya şifâ verirken şerîat-ı fıtriye
Su kendine yazıyor şâheser bir fahriye
Şehnaz yerin altında şarâbı içer şârib
Güneş gârib olsa da su olmaz asla gârib



Sermeden bir ezgidir suların zemzemesi
Sâni’nin yarattığı doğanın manzumesi
Gemileri taşırken üstündeki gerginlik
Derindeki basıncın balıkları yaşatır
Kuşların göçlerine şahit olan enginlik
Yüreğimi hayranlık duygusuyla kuşatır

Martılar uçuşurken suyun yüzünde zılâl
Gölgeye dokunarak dans eder mavi zülâl
Deniz durgun olsa da sâbit değil sâbihat
Sehâvetkâr secîyen balıkçıya saltanat
Şâhikada şakıyan şeydâ bir âşık gibi
Şatahâtı yüzünden aklı karışık gibi
Şehnaz yerin altında şarâbı içer şârib
Güneş gârib olsa da su olmaz asla gârib



Sermeden bir ezgidir suların zemzemesi
Sâni’nin yarattığı doğanın manzumesi
Bir damla içilir mi sende koku olsaydı
Tesadüf nasıl derim bu muhteşem ölçüye
Şu beyaz, kuru tozlar sensiz şekil bulsaydı
O zaman şaşırırdım duvardaki alçıya

Kuraklığı izâle eder sudan zenberek
Tesadüf diyenlere dayanmıyor kor yürek
Sular revan zikrinde Hakk’tan dilerken emân
Pâyâna giden yolda sanki serv-i hirâmân
Şafağa şâyân olan şevki ve şetâreti
"Şadüman gözlü" zaten suyun ayan şöhreti
Şehnaz yerin altında şarâbı içer şârib
Güneş gârib olsa da su olmaz asla gârib



Sermeden bir ezgidir suların zemzemesi
Sâni’nin yarattığı doğanın manzumesi
Başlangıçta var oldun, evren yaşına denksin
Tekerrürde za’fiyyet görülmeyen devrinle
Kâh coşkulu kâh durgun denizdeki âhenksin
Coğrafya dengededir ıslattığın çevrenle

Bazen zefiri nefes morarmış zevâhirde
Zilzâle sebep olur savt bitmezse âhirde
Emre sâcid yüzeyin, özün safâ ve sabbâr
Sükûtun bozulunca sükûnete davetkâr
Gökler zemzem içtikçe şükran duyuyor şâkir
Şükretmeyi bilmezse iki dünyada hakir
Şehnaz yerin altında şarâbı içer şârib
Güneş gârib olsa da su olmaz asla gârib



Sermeden bir ezgidir suların zemzemesi
Sâni’nin yarattığı doğanın manzumesi
Sâid hararet ile döner senin devrin su
Salâha varmak için yerde kurulur sebil
Yer, gök yarıldığında söner senin devrin su
Kıyamet kopsa bile cennette var selsebîl

Ey sular, bak semâya! İşte senin renginde
Kutlu bir cuma günü, ahiretin cenginde
Suyun Cennet döngüsü sanki kırmızı zarî
Ol şarab-ı Tahuru bütün haramdan ârî
Suya şifâ verirken şerîat-ı fıtriye
Su kendine yazıyor şâheser bir fahriye
Şehnaz yerin altında şarâbı içer şârib
Güneş gârib olsa da su olmaz asla gârib




Müjgân Akyüz/MAJ