biliyorum kapýyý da açtýn, çantan da omzunda...

son konuþmamýz olduðunu söyledin evet, daha oturmadan yanýmdaki koltuða, görmeyeceðime seni, söz de veriyorum.
çayýný da içmedin.
þehri de tek edecekmiþsin,kardeþin söyledi.
nereye gideceðini de sormayacaðým, beni hatýrla da demeyeceðim.
odam daðýnýk ama homurdanmýyorsun. çalar saati de almadýn yerden. tamam
aðlayacaðým, arkadaþlarla da görüþmem epey, belki iþi de býrakýrým. senin olmadýðýný unutturacak herþeyi terkedeceðim o kesin.
psikologa gitmem, biliyorsun.
bitti söyleyeceklerin, biliyorum. bir nefeslik susma bile býrakmamýþsýn benim için, ona da peki.
ama en azýndan, olduðun yerde,yüzün bana dönük, elin kapýnýn kolunda, hiçbirþeyi hatýrlaman için deðil.
benim için kal,
þarký bitene kadar...

kapýyý da açtýn,çantan da omzunda...