uyku ağır ağır esir alırken bedenimi
sensizlik yalansı bir sinsilikle
dolduruyor içimi
acıma duymuyor besbelli sarhoş
duygularım benim seninkinden de mayhoş
uyuşmuş sanki tüm vücudum,
benliğim
kontrol dışı bir iktidar yaşatıyorum
kalbime o hiç sevmediğin
bilmem belki süre kısaydı,dediğimi
diyemedim
ya da çok bulanıktı
hiçbir şey göremedim
uyku hali fena şey
bir umudum varsa hala
arsızlığımdan

güzel şeydi unutmak
bir zamanlar yapabildiğim şu işteş eylem
güzeldi,güzel
çirkin olmasaydı lakin yapamaz mıymışız onu da
ya da sen olmasaydın
ne değişirdi hayatımda
yalnızlık acı şey
oturuyor tam ortasına kalbin

fena şey,kötü şey bilinememezlik
fena şey,kötü şey gidilememezlik
fena şey,kötü şey sevilememezlik
fena şey,çok fena...

ceren akgün-unutmanın eşiğinde