Ve bir kalbin ayak sesleri.. Çarpýyor her adýmda duvarlara, kaldýrým taþlarýna. Usul usul yol alýyor uzaklara. Þehrin her hangi bir yerine, belki de, olmasý gereken yere. Ama benden gidiyor. Erken gidiyor. Ne götürdüðünü bilmiyor. Sessiz sedasýz gitmek kolay geliyor belki. Tek kelime etmemeyi susmak sanýyor ve kelimelerde sanýyor konuþmayý.. "Aþk yeri geldiðinde gitmektir" diyor. Kendinden gitmesi gerektiðini bilmiyor. Ve susuyor. Ayak sesleri uzaklaþýyor. Ne bir hoþçakal diyor nede baþka bir þey. Ses vermiyor. Ve sevmiyor. Sadece gidiyor..