| |
Öykü Kümeleri (Toplam 4638 Öykü, son bir ayda 80 yeni Öykü) |
Anı (10) |
Aşk ve Romantizm (11) |
Başkaldırı (3) |
Beklenmedik (5) |
Bilim Kurgu (3) |
Bireysel |
Çeviri (1) |
Çocuk (1) |
Deneysel (7) |
Destan (2) |
Didaktik (1) |
Dinsel |
Erotik |
Fantastik (3) |
Gerilim (2) |
Görsel (Resimli Öykü) |
Gülmece (Mizah) (8) |
Halk Öyküleri (1) |
İronik (3) |
İyileşme |
Kent (4) |
Modern (1) |
Ortamsal (1) |
Pastorel (1) |
Sevgi ve Arkadaşlık (3) |
Soyut (2) |
Sürrealizm |
Toplumcu (3) |
Varoluşçuluk (2) |
Yeraltı (2) |
Öyküde
İlk Yirmi |
1
|
|
|
|
 |
Nadiren de olsa mahallemizde, çevremizde, yöremizde yaşayan sivri akıllı ve varlıklı tiplerin hayatına değinen bir anlatı... |
|
2
|
|
|
|
 |
Ressam Van Gogh İle Serdar Yıldırım
Zaman gezgini olarak bir araya geldik. Ben bu hikayenin yazarı Serdar Yıldırım ve dünyanın gelmiş geçmiş en büyük ressamı olarak adı anılan Hollandalı Van Gogh. Paris'te bir müzayede salonunda Van Gogh'un "Kafede Akşam" adındaki tablosu satıldı. Yüzden kapı açıldı. Yüz on, yüz yirmi derken, iki yüz milyon dolara alıcı buldu. Van Gogh her pey sürüşte vay be, vay be dedi, durdu.
Ben: " Sayın Van Gogh, bu bir dünya rekoru. Bugüne kadar hiçbir ressamın tablosu böylesine astronomik fiyata satılmadı. "
Van Gogh: " Arkadaş, bilmem inanır mısın, ben birkaç tablomla birlikte bu tablomu da mahalle bakkalına bırakmıştım. Tanesine on gulden dersin demiştim. O zamanlar on gulden iki dolar ediyordu. Tabloları alan olmadı. Biri satılsa zeytin, peynir ve ekmek alacaktım. Zaman bana çok zalim davrandı. Yetenek var ama açsın, bırak Van Gogh'un aklı kaçsın. Çıldırmak işten değil. "
Ben: " Sayın Van Gogh, siz ortaya çıksanız, ben bu tabloyu yapan ressam Van Gogh'um deseniz. Tablonuzu satın almak için, fiyat artıran şu dolar milyonerleri, size yüz dolar bağış yapmazlar. "
|
|
3
|
|
|
|
|
Lise 1. sınıfta gümlemişiz. Sınıf tekrarı yazılmış alnımıza. Okul başladıktan bir müddet sonra, aksilik bu ya sarılık hastalığına yakalandım. İlaçtı, doktordu derken, bir ay kadar okula gidemeyeceğim, ev de istirahat verdi canım cicim doktor. Kesinlikle dışarı çıkmakta yok. Ancak dinlene dinlene geçermiş bu illet hastalık. Tüh ki tüh! İki gün sonrada cumartesi, kızın biriyle randevulaşmıştık, sinemaya gidecektik. Ne yaparım ki ev de sıkıntıdan patlamaktan başka? Yat, kalk, yemek ye, uyu, tekrar yemek ye, evin içinde hapishane voltası at, duvarlar ile konuş, onlar cevap vermesin sana, yine sinirden patla bir kez daha. Ufff ki ufff!!! Homurdanıyorum ve burnumdan ve dahi her bir tarafımdan soluyorum sizin anlayacağınız... |
|
4
|
|
|
|
 |
Bir kabulleniş. Her zaman Yanlış anlaşılmış olan Bir olgu bu yazı ile beraberinde biraz daha karamsar bir hal alıyor. Konu için'de geçen Kara Gölge ismi, Ölüm meleğine hitaben yazılmıştır.
(Not) bir proje kapsamında yazılmıştır. Proje: Kamu Lobu |
|
5
|
|
|
|
|
Neymiş efendim çocuklar mıçıyormuş da biz de temizliyormuşuz. Mıçmasın efendim bu çocuklarda. Amma çok oluyorlar... Bir sofra bezi ya da yer bezi olsaydım diye çok düşünmüşüzdür ben ve arkadaşlarım ultra olan mirimalar... O zaman öyle bir sefer kullanıp da bizi çöp sepetine atamazlardı değil mi? |
|
6
|
|
|
|
|
Kaç yaşından beri tanıyordum onu? İlk önce elime aldığım zaman daha okula bile gitmiyordum sanırım. Akşam babam eve getirmişti, hem de çeşit çeşit renklerde... Kim bilir belki de o canlı renkler mi cezp etmişti beni? Kısa zamanda evi kâğıttan bir çöplüğe çevirmiştim. Tabi bunun sonucunda anneden ve babadan bir dolu fırça... Parlamıştım bayağı o fırçaların sonunda... |
|
7
|
|
|
|
|
Oooo Hacı, ''Adamın adı bu'' yapmışsın yine muhteşem bir kupon. ''Sorma birader sorma.'' belli ki dün yatmış... ''Sordum birader sen söylemesen bile sordum, dün yine yattın değil mi? Dur tahmin edeyim ya beşinci ayakta ya da son ayakta yatmışsındır.'' Nasıl ama öngörülerim?''Vallahi bravo nereden bildin?'' hep öyle oluyor da, bırakın bu ayakları koktu zaten... |
|
8
|
|
|
|
|
Akşam olmuş düğün melodileri başlamıştı. Önce saz bir giriş yaptı. Galiba ‘Ankara’nın büklüm büklüm yolları’nı çalıyordu. Ekrem’in tahmini doğru çıktı. Türkü doğruydu. Melodiye org aleti de eşlik etti. |
|
9
|
|
|
|
 |
Bizim Timur abi boğazını çok sever.
Trakyalı olmasına rağmen
bir doğulu gibi et – balık yemeye bayılır.
Yemek ve yediği yemek üzerine şiir yazmak
ayrıca onun özel bir zevkidir. |
|
10
|
|
|
|
 |
Gümüşkent köyünün Ağdaş bölgesinde pınarın kenarındaki beton bankların birine oturmuş, seni bekliyorum. Yaşı kırklara karışmış bir adamın, yirmi yaşındaki çocuk kederlerini, sevinçlerini yaşaması ne demektir, diye derin derin düşünüyorum: Belki bir ayrılık hadisesi, belki bir sevgisizlik ya da bir aşka geç kalma hadisesi. Belki de bir nevi sevinçleri, kederleri, hazları çocuklukla birlikte uzatma temayülü. Fakat bu uzayan kış, yazın gelmeyeceğine alamet değildi. Evet bu sene yaz müthiş güzel olacak, yolların etrafını çevreleyen tüm boş arazileri yeşilliklere boyayacak… |
|
11
|
|
|
|
 |
Birkaç gündür kafam, zikrim, ruhum allak bullak… Ne diyeceğimi de bilemiyorum gayri… Yani, şu kalemcik yazmak ister lakin, mürekkep nazlanır ve susar. Bazen mürekkep sussa da kalem “yazılmak isterim” der… Kaderim ah benim şu garip kaderim de “sana ne” der? Ne biliriz ki bizler? Bilemeyiz. Kader bize ne eder? Sen de bilmezsin ben de bilemem. O halde yansın dert hanelere çöken alev alev yangınlar… Yıkılsın aşk devletimize çöreklenen uğursuz işgaller… Kırılsın… Yok olsun varlığı yokluk edenler… Yaşasın yokluğu varlık edenler…
|
|
12
|
|
|
|
 |
Hikaye/roman kahramanlarının hayali birer varlık olduğunu düşünmeyiniz, onlar belki de anlatıcı kadar canlı kanlı yani somut birer varlıktırlar! |
|
13
|
|
|
|
|
Televizyonlarda yıllardır devam eden ''Kim Bir Milyon İster.'' adlı yarışmadan da esinlenerek, bizlerde formatı, içeriği farklı yeni ve değişik bir yarışma olan ''Kim Bir Milyon Psikopat Arasına Girmek İster.'' ile sizlerin huzurundayız... Sayın ve de pek muhterem, çok özel, hatta canımızdan çok da sevmediğimiz ama yine de değer verirken, versek mi vermesek mi diye çok kafa yorduğumuz, seyircilerimiz. Bilgi ve kültüre kesinlikle dayanmayan ve sizin manyaklıklarınızdan yola çıkarak yaptığımız ''Kim Bir Milyon Psikopat Arasına Girmek İster.'' adlı yarışma programına hoş geldiniz ya da gelmediniz, bu da yarışma sonunda belli olur... Bu yarışmada kesinlikle para ödülü olmayıp, bizlere psikopatlığını kanıtlayan yarışmacılarımıza yanaklarından ya da olmadı gıdılarından öpücük veriyoruz. O nedenle bunu bilin ve öyle katılın yarışmamıza, sonra yok kutumu açmadınız, yarı yarıya joker hakkımı kullandırtmadınız, uzmanına da soramadık gibi bahaneler ileri sürmeyiniz canlarım, ibibiklerim, hatta beynini yemişlerim ve dahi tahtası eksiklerim, çivisi çıkmışlarım... Eveeeeeeeeeet ilk yarışmacımızı alıyoruz sahneye... |
|
14
|
|
|
|
|
kadının toplum içindeki yargılanması ve haksızlığa uğraması... Kadınlara uygulanan şiddet |
|
15
|
|
|
|
 |
Her gün uyandığımda hep aynı anlar hatırımdaki... Bebekliğim... Annemin kucağı, babamın kolları var. Kalabalığız, halamlar var, teyzelerim, büyükanneler var, büyükbabalar... Babamın omzu var, tepesine çıkışım var, sevgi var; yoğun, katışıksız sevgi. Gülen yüzler var, babamın; annemin gözlerinin ta içine derin bakışı var.
Tutunurken hayata eksiğim, biliyorum. Oysa bu kadar eksik değildim başlarda, öyle sanmazdım en azından. Daha yenilmemiştim hiç, sarhoş olmamıştım, düşüp yaralanmamıştım, arkamdan koşturmaya başlamamışlar, alay etmemişler benimle, mutluymuşum. Öyle sanırmışım... |
|
16
|
|
|
|
 |
Catulle Mendès Fransız bir şair ve mektup yazarıydı. Ondan bir eseri serlevha edelim… |
|
17
|
|
|
|
 |
İster Kimya-yı Saadet’e, ister Fusûsul-hikeme, istersen Futuhât-i Fethiyeye, istersen Kitâbü’l-Menâmât’da ki padişah şiirine bak! Kenz-i mahfî! Levhi aslında mahfuz eden yerde: Kalem Ustası ne yazdıysa onu kıraat edip yaşayacağız. |
|
18
|
|
|
|
 |
Yavru hamsi annesi ile birlikte Karadeniz’de yaşıyormuş. Onlar sık sık deniz yüzeyine çıkıp etrafı seyrediyorlarmış. Yavru hamsi annesini sorduğu sorularla bunaltıyormuş: “ Anne, bu dünya niye var? Sen neden varsın? Ben neden varım? Bu deniz niye dalgalı? Neden büyük balıklar küçük balıkları yiyor? “
Annesi yavru hamsinin sorduğu sorulara bir cevap bulamazken, yavru hamsi bir soru daha sormuş: “ Anne, sen anne olmuşsun ama neden az büyümüşsün? Pek çok balığın yavrusu senden büyük. “
Bunun üzerine annesi: “ Yavrum, hamsiler en çok yirmi santimetre olurlar. Bizim cinsimiz böyle. Fazla uzamıyoruz. “
Yavru hamsi: “ Anne, balinalar yirmi metre olurmuş. Ben de büyüdüğümde yirmi metre olabilir miyim? Bunun için ne yapmam gerekir? “
Anne hamsi: “ Canım yavrum, beni geçen yıla döndürdün. Aynı şeyi ben de düşünmüştüm. O zamanlar senin kadar bir yavruydum. Palamut sürüsü, bizim sürüyle birlikte annemi de yutmuştu. Tek ben kurtulmuştum ama bu koca denizde yalnız ve çaresiz kalmıştım. Birden uzaklardan gökkuşağı belirdi. Gökkuşağının altından geçenin dileği kabul olurmuş. Çok uğraşmama karşın, gökkuşağına erişemedim. “
|
|
19
|
|
|
|
|
- Elin kaşınıyorsa para gelecek Abi
- Deme be yahu gelir mi ki sahiden?
- Gelmez mi Abi gelmez mi tecrübelerle sabittir bu.
- Yani senin başına geldi demek ki?
- Benim başıma gelmese de arkadaşlardan eş den dosttan biliyorum.
- Bakalım göreceğiz. |
|
20
|
|
|
|
|
Bir kütüphane yapımı için sosyal sorumluluk projesidir. Her kitap okuyucusunun yardımlarını bekliyorum. |
|
|
|
Anasayfa
