BABAMLA BİR ANI...
80'li yılların başlarıydı. mahallemizin çocukları için farklı, fakat bizim için sıradan bir gündü...
Babam her gün olduğu gibi bugün de annemin söylemlerine aldırış etmeden bizi sabahın erken saatlerinde önüne katmış ve patika yolların arasından şehre, şehirdeki kuran kursuna doğru yürüme maratonunu başlatmıştı.
Henüz küçücük bir çocuktum. Hava yağmurluydu. Boyum çay bahçelerinin üzerine yetişemeyecek ve oradan etrafı seyredemeyecek kadar küçüktü.
Haliyle babam arkadan takipteydi.
Zorlu bir rampa, virajli bir dönemeç ve çamurlu yoldu, ayağım kaydı, düşer gibi oldum.
Baba bu.! yere düşürür mü,? Düşürmedi de..
Beni iki eliyle yakaladığı gibi omuzuna aldı ve bana “sen büyüyünce ben yaşlanmış olacağım, sen de beni böyle arkana alacak mısın” dedi.
O yaşta, hayatın gerçekliği ve kaderin kendi mecrasında tecelli edeceği sonuçla günümüz realitesini önceden sezer gibi, “ben de kendi çocuğumu sırtıma alacağım” dedim, deyiverdim.
Bu gerçeklik babamı yürürken sendeletmiş ve derin düşüncelere sevk etmişti.
Uzun yıllar aile muhabbetlerinde bu sözü gündemden hiç düşürmedi..
Ve aradan yarım asra yakın bir zaman geçti, büyüdük, evlendik çocuklarımız oldu.
Bir gün kendi çocuğumu karlı bir havada sabahın en bohem saatinde modern çağın bize sunduğu imkanlarla, özel arabayla özel kreşe götürürken ayağı kaydı, düşer gibi oldu. Babalık refleksi ve annesiz, annelik içgüdüsü ile düşmeden yakaladım, omuzlarıma aldım. Ve babamın o sözü düştü aklıma...
Çocuğuma aynı sözle mukabele de bulundum fakat onun cevabı daha gönül alıcı olarak “evet ben de seni sırtımda taşıyacağım” demek oldu....
Zaman ne getirir, ne götürür bilinmez, fakat çağın bize getirdikleri karşılığında bizden çok şey götürdüğü ortada.! Dünyevileşmenin merkeze oturduğu, bireysel yaşama arzusunun ayyuka çıktığı bir dönemde insanlar kendi zevk ve emellerinin peşinde, geçmişin terkinde, geleceğin derdinde, fakat bir çok anne baba huzursuz, huzur evlerinde…
Evet babamı belki omuzlarıma alamadım fakat, babamla birlikte uzun zamandır hastanenin bir köşesinde kalbimin içinde, başımın üzerinde, yüreğimin en güzel köşesinde birlikte yaşıyoruz….
M.AVCI
23-03-2025
