Bana mezar oldu, kara gözlerin
Hadi!bir şey anlat, durmayalım sessiz, sessiz / Yaşamıyor gibiyim, sanki kaldım nefessiz
"Kitaplar, hiçliğin en konforlu halidir." – Franz Kafka"
"Kitaplar, hiçliğin en konforlu halidir." – Franz Kafka"
Hadi!bir şey anlat, durmayalım sessiz, sessiz / Yaşamıyor gibiyim, sanki kaldım nefessiz
Bana öyle bakma, bir hoş olurum, kaybeder kendimi, ben kaybolurum / Çoktan unutmuştum
Neon lambaları yansın yandığı kadar / Bir yangından arta kalan kül bizim olsun
Türküz türkü çağırırız ya / bu yurdun bütün türkülerini sevdim ben
Yoruldum gök yüzüne bakıp hayal kurmaktan, / Bulutlardan kediler, çiçekler, ağaçlar,
Milattan önce beşbin, geri git orda Artvin / Belki de o geldiğin, yerde
Derman arar yüreğim, ah vefasız görmezsin! / Kırılmadan dallarım, aç yaramı sar benim.