Zaman ve ölüm algımızı sorgulayan, felaket filmlerindeki paradoksal duygularımızı irdeleyen düşündürücü bir metin. İstatistiklerin soğukluğu karşısında bireysel hikâyelere duyduğumuz empatiyi, kitlesel ölümlere karşı geliştirdiğimiz duyarsızlığı ve "bana olmaz" yanılgısını eleştirel bir bakışla ele alıyor. İnsanın kendine ve dünyaya bakışındaki çelişkileri ustaca özetliyor.

Sabır üzerine derin bir düşünce akışı: Sabretmek sadece beklemek değil, durumu sindirmek, analiz etmek ve duygularımızı kontrol etmektir. Hayatta çoğu zaman yanlış zamanlarda vazgeçeriz - tıpkı borsada kaybederken satıp, kazanırken almak gibi. Gerçek sabır korku değil olgunluk temelli olmalıdır. Bu metin, sabrın zaman kaybı değil, aksine doğru zamana

Bu metin, yapay zekanın bilinçli olduğu yanılgısının tehlikeleri üzerine düşündürüyor. İnsanların hayati kararlarını algoritmalara emanet etmesi ve gerçeklikle bağlantıyı kaybetmesi endişe verici. Uzmanlar, "işlenmiş bilgi"nin zararlarını ve yapay zekanın gerçekte duygudan yoksun olduğunu vurguluyor. Teknolojinin hayatımızdaki rolünü sorgulamamız gerektiğini hatırlatan önemli bir uyarı.

Sonsuz bir şimdiki zaman evreninde dolaştığımız şu zamanlarda gençler, hayalleri ile yaşarken bugünü düşünmez çünkü gelecektedir.
Yaşlılar ise hep keşkeleri ile kavga ederler.
Onun kuralları henüz oturmamıştır. Yeni araba öğrenmesini bilen biri gibi direksiyon kayar yeter ki trafiğe açık alanda sürmesin, ona rehberlik et.

Bir rüya görüyorsunuz; televizyonda gördüğünüz her şeyi satın alıp kullanma, asla gidemeyeceğiniz konserlere gidip dans edebilme hakkı ve asla ölmeyeceğiniz bir nüfus cüzdanı veren bir dünyadasınız desem. Daha da ötesi bunun gerçek bir rüya olduğunu söylesem.

Bir rüya görüyorsunuz; televizyonda gördüğünüz her şeyi satın alıp kullanma, asla gidemeyeceğiniz konserlere gidip dans edebilme hakkı ve asla ölmeyeceğiniz bir nüfus cüzdanı veren bir dünyadasınız desem. Daha da ötesi bunun gerçek bir rüya olduğunu söylesem.

Sahip olduğunuz en güzel enstrüman sözcüklerinizdir.
Sessiz kalmayı bilebilmek hımmm lara ihtiyaç duymamak,
Göğüs kafesinden güçlü ve derinden konuşabilmek,
Ses tonunun bahsettiğiniz işe uygunluğu,

Bu teknoloji yalnız yalan yakalamakta değil eğitime de uygulanırsa, bir matematik öğretmeninin anlattığı konunun ne kadarının anlaşıldığını, sağlık sektöründe ise kalp ritimlerine ek olarak, stres seviyelerinin, ruh hallerinin öğrenildiği bir duruma dönüşür.
Peki dünyada bunu politikacıların duygularını açığa çıkarmak için kullanabilir miyiz?

Ayak kelimesini duyduğunuzda aklınıza ne geliyor?
800 kişinin katıldığı bir araştırmada katılımcıların %86sı akıllarına ilk olarak el, ayak parmağı, bacak sözcüklerinin geldiğini ifade etmiş. Diğer yandan 800 kişiden sadece birer kişi kar, şapka, köpek, fizik sözcüklerini düşünmüş. Yani bu kişilere ayak sözcüğü fizik, kar, şapka sözcüklerini

Artık bunların hiçbiri de değil diyorsanız da, ben işimi erteliyorum ama bu sebeplerin hiçbiri benim ertelememin sebebi değil diyorsanız, lütfen yorumlara bırakıverin de biz de bu yazımızı kuvvetlendirelim.

BİR BULMACA
Ölülerin umursanmak istediği
Kendi kötülüğünden nefret edebilecek hale getirilmesinin, mümkün olduğunu
üzerine titrenen bir güzel bebeğe, ninnilerle uyutulan, hastalandı-
ğında, sabahlara kadar nöbet tutulan, ağladığında beraber

Yıllardır sahip olduğunuz alışkanlıklar, beynimizin kimyasını değiştirmiştir. Nörol yollar sayesinde merdiven çıkmak, sigara içmek,
içselleştirilmiştir. Bu otomatikleşen eylemler, zihnin bazı konularda enerji harcamasını engeller. Burada başrolü kimseye kaptırmaması gereken, ÖZ DİSİPLİN giriyor devreye.
Öz disiplin, kimsenin bir şey demeden kendini kontrol edebilme yeteneğidir.

Zaman Mi Suçlu
İnsan Mi
Kader Mi̇ Suçlu
Doğa Mi
Gerçek Bağiriyor Oysa

Yıllardır milyonlarca dolara çekilen onca film yönetmeni, belgesel yapımcısı, hayatını tehlikeye atan çevreciler, bize senin anlattığın kadar anlatamadı içinde yaşadığımız bu dünyanın garanti olmadığını.
Korkarım daha göstereceklerin bitmedi

Korkarım daha göstereceklerin bitmedi.

Kim aynada yansımış gibi gerçek kadar gerçek ile yüz yüze geldiğinde bunu kendine yakıştırabilir ki. Kara mizah yıllardır ironiktir. Çünkü ölüm, hastalık ve savaş gibi ciddi durumları mizahi bir dille ele alır. Bu yüzdendir ki sevmeyeni de çoktur.
İncelik ister. Kara mizah yapanlar deyim yerindeyse bıçak

Yağdığında, sıcak bir şeyler içip gevşetip, dışarıyı seyretmek için evde kalma isteğini kışkırtan yağmur, bir başkası için evini lağım sularından kurtarma çabası ile soluk soluğa sırılsıklam bırakabilir. Bu sadece zengin ve fakir arasındaki ayrım olamaz. Öyle olsaydı bütün ihtiyaç sahiplerinin birbirini anlaması gerekirdi. Oysa ki ev sahibi misafiri

Çaresiz, gerekliliklere rağmen başına gelebilecek türlü alternatiflere boyun eğmiş kişidir. Çaresiz, neyin ihtiyaç, neyin hak olduğunu artık masallarda dinleyen kişidir.

Esnaf sana da lafım var. Nedendir, insanlar paketlenmiş, altını göremeyeceği ürünler almak istemez artık. Ürünü bir kez satıp kazanmak olmasın derdin. Terazin aza altın gibi, fazlaya elin bol olsun. Haram da olmasın gözün.

Bildiğiniz her şey bilmediklerinizin esiridir. Böyle söylersem çok açıklayıcı olmayacak herhalde.