"Üniversite Eğitiminin Gerçek Amacı" adlı bu metin, üniversitenin sadece bilgi edinme yeri değil, bilgi üretme merkezi olduğunu vurguluyor. Günümüzde bilgiye kolayca erişilebilirken, üniversite eğitiminin asıl değerinin sorgulamak ve yeni fikirler üretmek olduğunu savunuyor. Yazar, pasif bilgi tüketiciliğinin gerçek üniversite eğitimi sayılamayacağını etkili biçimde tartışıyor.

Amaç, görme engelli insanlarımızın bilgi kaynaklarına daha kolay ulaşmalarını sağlamak. Bu çalışmada görev alan çok sayıda "gönüllü" yurttaşımız da bulunmaktadır.

İlkokul çağlarımızda sevdirilmişti bu yurt bize Hem de siyah önlüklü, beyaz yakalı, kafalarımız üç numara asker traşlı, tüm okul öğrencilerinin ip gibi dizilip hep bir ağızdan gür bir sesle: Yurdumu özümden çok sevmektir diye
Öğretmenimiz sesi gür bir öğrenciyi yüksek bir yere çıkartır, ona başla diye

Bazı kentlerdeki fırınlarda askıda ekmek uygulamasına rastlamış olabilirsiniz: Ekmek alanlar, dilerlerse bir ya da daha fazla ekmek parasını bu uygulama için bırakıyor. Fırın da o gün bırakılan para kadar ekmeği ihtiyacı olanlara ücretsiz olarak veriyor.Aynı uygulamayı neden kitap için de yapmayalım?

Tam bir ay sonra LGS yani liselere geçiş sınavı yapılacak. Çocuğu bu sınava girecek her aile gibi biz de eğitim sisteminin ne kadar yanlış olduğunu gözlemliyoruz. Düşündükçe buradaki yanlışı nasıl kabullendiğimizi, çocuklarımıza böyle zarar verecek bir sistemi nasıl içimize sindirebildiğimizi anlayamıyorum. Eğitimci değilim ama kendimi duyarlı bir vatandaş

Deprem kuşaklarında olan ülkelerde ölümcül, yıkıcı sonuçlar olur. Önceden sağlam önlem alınmazsa can kaybı, yıkım artar.

Bu metin, modern eğitim sistemlerinin teknik unsurlara odaklanıp asıl özü kaçırdığını vurguluyor. Eğitimin sadece altyapı ve müfredat meselesi değil, ahlaki değerler ve toplumsal sorumluluk bilincini içeren bütüncül bir yaklaşım gerektirdiğini savunuyor. Sadece maddi göstergelere odaklanan eğitim anlayışının, büyük yatırımlara rağmen istenen verimi sağlayamadığını eleştiriyor.

Ölüm kervanı uzayıp gidiyor gün geçtikçe… Birileri bu kervana dâhil oluyor vakit gelince… Bu yol Hz. Âdem zamanında açıldı, kıyamete kadar da açık kalacaktır. Şüphesiz ki vakti gelen bu yola revan olacaktır. İşte bu kervana, bu sonsuzluğa giden yola bir güzel insan daha revan oldu. Genelde spor, özelde

Aslına bakacak olursanız biz 'OKU'' diye başlayan bir yüce kitabın Kur'an-ı Kerim'in muhatabı olan bir toplumuz ama ne hikmetse düzenli okuyan insanlarımız ve yazılı basılı yayınlarımızın sayısı maalesef istatistiğe vurduğunuz zaman gelişmiş ülkelere nazaran yerlerde sürünmektedir.

Yüreklere nakışlamak lazım; eğitimin potansiyel gücünü, hayallerin gün gelir gerçek oluşunu, çocuklarımızın da büyüyüp bizlere tepeden bakabileceğini..

Almanya'daki öğrencilerimizin acilen kitaba ihityaçları var..

Çok değil on beş günde bir yapılacak bu uygulama zamanla öğrencide okuma alışkanlığı oluşturacaktır.

şarlı refleksler ile salt at gözlüğü bakıyoruz hiç farklı açı yok

Okumamak ve okuyamamak arasındaki fark sebepler ve çözüm yolları

İklim krizi ve biyoçeşitlilik kaybı gibi 21. yüzyılın acil sorunlarına çözüm üreten uzmanlar yetiştiren Doğa Koruma ve Biyoçeşitlilik Yönetimi bölümü, disiplinlerarası yaklaşımıyla öne çıkıyor. Bu 4 yıllık lisans programı, ekosistemlerin korunması, nesli tehlike altındaki türlerin yönetimi ve doğal kaynakların sürdürülebilir kullanımı konularında kapsamlı eğitim sunarak, geleceğin çevre liderlerini

İlk görünce bende şaşırdım, meğer ne kadar çok öğretmen çeşidi varmış. Boşuna değil her zaman çokluk ve çeşitlilik değer artırmıyor. Aksine değer kaybına yol açıyor...

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde ülkenin birinde, köylerde yaşayan çocukları eğitmek ve meslek edindirmek için kurulmuş okullar varmış. Bu okullarda, aydınlık yüzlü insanlar, yüreğinin ve aklının pırıltısı gözlerine vurmuş çocuklar yetiştirirlermiş. Akıl ve vicdan birlikteliği esasına dayanan eğitimde amaç, bu aydınlık ülkenin insanlarını

Son yıllarda kitap okuma alışkanlığımızda gözle görülür bir azalma olduğu inkâr edilemez.Gerçi ülkemizde böyle bir alışkanlık olup olmadığı da tartışma konusudur.

Bir gezi ve kongre yazısı

Türkiye'deki eğitim modellerinin neredeyse tamamı. Avrupa ya da Amerika'nın bir ilköğretim okulundan çıkmış sistemlerdir. Oysa kendi omullarımızda varolan modelleri hiç göremedik. Afyonkarahisar'daki bir ilköğretim okulunun, özel okul kalitesini nasıl aştığını araştırdım. Üsteli bakanlık ve okul bütçesinden tek kuruş almadan.