Martin Heideggerin, Kastner ile olan yazışmalarında kullandığı güzel bir sözü var. Söz aslında Paul Valérynin. Der ki: Düşüncenin üstesinden gelemeyen, düşünenin üstesinden gelmeye çalışır. Çok doğru ve yerinde bir söz. İnanın söyleyecek sözü kalmayanın yumruğu sıkılır, dili küfürlü konuşur ve nihayetinde son çare kavga etmeye başlar.
Türkiyenin tek hatası Kendini tam olarak anlatamayışı. Türkiye, bu konuda diplomasi yapamadı. Dış elçilerimizin hiç biri, bulundukları yerlerde sorunu tam olarak anlatmadı. Türkiyenin içinde bulunduğu pozisyonu dile getirmedi.
Hepsinden önemlisi Türkiye kendini diğer Türk devletlerine de tam olarak anlatamadı. Kendini onlara tanıtamadı.
Sosyal medyada ise, coğrafyamızda süregiden halkları birbirine kırdırma istemini, politikalarını hiç düşünmeden, adeta onlara hizmet edercesine yazılıp çizilen nefret ya da ölümü kutsama yazıları
Ve gerçekleri görenlerin yılgın, korku dolu suskunluğu
Al eline silahı değerli ol. Vur, kır, öldür değerli ol. Öyle değerli ol ki; milletvekili sana sarılsın. Geridekilerin anası ağlasın. Öyle yetenekli olmana gerek yok. Çoluk çocuğum okusun diye çırpınanlardan değil, akşam eve ne götüreceğim hesabı yapanlardan hiç değil hele hele kendinden olmayana kardeşçe ve dostça bir gülüşü
Münafık matruşka gibidir. Baktığınızda üzerinde giysileri, cüsseli yapılı bir insan görürsünüz. Onun içinde boş, işe yaramaz kof bir kütük; daha içinde ise şeytan tarafından ele geçirilmiş bir ruh vardır.
Tarih bir zındandır. Bu zından hem bireysel, hem de toplumsal olmak üzere ikiye ayrılır.
Düşman nerede ki?
Yoksa oğlum mu nişangâh?
Oğullarımız tanıyor mu düşmanlarını?
Dostları olmalı insanın ağladığında değil
Güldüğünde de yanında olduğu
Seni kendi gibi görüp ışığıyla aydınlatan
Kan bağı gerekmez ki akraba olmak için
Sevmek için yürek olması gerektiği gibi
Yozgat Sorgunlu
Ozan Yıldız a vefa gecesi
düzenlendi
Memlekette şans oyunları denen bir dolu oyun var. Sayısal Loto, On Numara, Şans Topu, İddia... Her na kadar adı şans oyunu olsa da, orada da şansın bir önemi yok bence... Şans diye bir şey yok zaten. Her şey Allah'ın bize takdir ettiği ilahi kader doğrultusunda akıp gidiyor... Kimileri
Yaradılışımız kavgayı kolay, dostluğu ve barışı zor kılmıştır. Yıkan ve yıkılan, kendi iken insanın, Truva atının içine girecekler hangi taraftan olacak peki ?
Medeniyetin çizmeleri, işkencelerde insan onurunu ayaklar altına alıp çiğnedi.
Geleceğini kararttı çocukların.
Kadınlara tecavüz etti.
Toprak altındaki enerji kaynaklarını çalıp ülkelerine taşıdı. Katlettikleri yüz binlerce insanın cesediyle tekrar doldurdu toprağı.
Ne yazık ki bize hep hayıflanmalar, üzüntü, keder denk geldi.
Hayatımın olmayan geri dönüşümüne baktığımda başarısızlıklarım yok, şükür, kendimi başarılı görüyorum; içinden geldiğim tüm olumsuz koşullara rağmen dişimle, tırnağımla aşmaya çalıştım sarp yokuşları. Düşe kalka geldim, gelebildiğim yere…
" Dili geçmiş zamanın cüretine ve ucuzluğuna kapılmış bir kimse olarak, yalnızlığımı taçlandırıyorum. Elveda aptalca şeyler! "
Onca kan akıtılarak çizilen toprakları, çocukça komik düşüncelerle kimseye bahşetmeye kimsenin hakkı yoktur. Vebali ağırdır bu işin!..
İsar ahlâkı kazanmamız gereken yüksek ahlâktır. Aralarında kan bağı olmamasına rağmen Mekke’li müminleri kucaklayan, onların nefislerini kendi nefislerine tercih eden, imanı gönlüne yerleştirmiş Medine’li Ensar’ın ahlâkıdır bu. Allah, bu güzel ahlâkı yaşayan, bu üstün ahlâkın yayılmasını hedefleyen ve bu hedefe ulaşmada gayret gösteren müminleri derece olarak üstün kılacaktır.
sence deniz nasıl coşar,
sence dünya nasıl döner,
sence zaman nasıl akar,
sence umut nasıl doğar,
sence aşk nasıl birşey, bence..
O gün, ilk kez ziyaret ettiğim okul hakkında, burası da her zaman örneğini gördüğüm normal bir okuldur, diye aklımdan geçmişti.
